* Merhaba Jale Abla, ben 28 yaşında evli ve iki çocuk annesiyim. Çevrem tarafından çok taktir edilen bir kadınım. Ama eşim bir türlü bunu görmüyor. Eşim üniversite ben ise ilkokul mezunuyum. Aramızdaki kültür farkı uçurum gibi. Geçmişte kaderin bana dayattığı şartlar nedeniyle okuyamadım. Hem iki çocuğuma baktım hem de kendimi geliştirdim. Ama eşimi bir türlü mutlu edemedim. Beni bu yüzden küçümsemesi o kadar gücüme gidiyor ki, bazı geceler yatağımda hıçkıra hıçkıra ağlıyorum. Kültürlü erkeğin dilinden anlayamadığımı söylüyor. Tanıdığım ve aşık olduğum adam bu değil. Evleneli 9 yıl oldu ve ben hâlâ bu sorunlarla uğraşıyorum. Zeki bir kadın olduğum halde onun yanında kendimi aptal gibi hissetmeye başladım. Bu saatten sonra ben kendimi nasıl ispatlarım? Rumuz: Cahil

Sevgili kardeşim, kendini bu kadar değersiz hissetmene tek sebep eşin! Kültürlü olduğunu iddia eden eşinin yaptığı hiç hoş değil. Okumak ve kültürlü olmak hayattaki en önemli değerlerden biri. Maalesef bu kişiliği etkilemiyor. Sen kendini iki çocuğa rağmen geliştirdiğini söylerken neden hâlâ seninle uğraşıyor anlamış değilim. Her şeye rağmen çok güçlü bir kadınsın. Senin durumunda olan nice kadınlar var. Okumanın önemi hayatın her alanında hissediliyor ve evlilikleri bile etkiliyor. Bu saatten sonra ne yaparım deme. İstedikten sonra zekanla başaramayacağın bir şey olamaz.