Adet düzensizliği milyonlarca kadının sorunudur. Alışılandan daha fazla veya daha sık kanama ya da beklenen kanamanın olmayışı içten içe yaşanan "kadınsı bir huzursuzluk" nedenidir. Adet düzensizliği; adet sıklığının artması veya azalması, adet görülen gün sayısının artması ve azalması, adet kanama miktarının artması veya azalması olarak tanımlanabilir. Düzenli adet görebilmek için vücudumuzdaki bir çok hormonun sağlıklı bir denge içinde olması gerekir. Ancak, adet düzensizliği denildiğinde ilk olarak cinsiyet hormonlarındaki bozukluklar, yani kadındaki östrojen ve progesteronun kandaki seviyesi ve dengesi akla gelir. Bu bir çok vakada doğru iken milyonlarca hastada cinsiyet hormonları normal olduğu halde tiroid hormonlarının yetersiz (hipotiroidizm) veya aşırı olarak salgılanmasına (hipertiroidizm) bağlı olarak adet düzensizliği görülebiliyor. Henüz ayrıntıları bilimsel olarak yeni yeni netleşip tanımlanmaya başlanan hipofiz-tiroid-yumurtalık ilişkisi mevcuttur. Bir kadının kanında tiroid hormonunun yetersiz veya fazla olması bu ilişkiyi bozuyor. Bunun sonucunda hastalarda adet düzensizliği görülebiliyor. Tiroid hormonu bozuklukları genellikle tiroid bezesinde büyüme, yani guatrla beraber olabiliyor ama bu büyüme her zaman hastanın aynada kendinsin veya yakınlarının fark edeceği kadar bariz olmayabiliyor. Tiroid bezesinde büyüme bazen nodüllü bazen de nodülsüz olabiliyor. Tiroid hormon yetmezliği (hipotiroidizm) olduğu durumlarda adet düzensizliğine ilaveten hastada şişmanlık, ciltte kuruluk, çarpıntı, saçlarda matlaşma ve tırnaklarda kırılma ile kabızlık sık görülüyor. Tiroid hormon yetmezliği en sık; tiroid ameliyatlarından sonra hastalara yeterli tiroid hormon desteği verilmediği durumlarda, Hashimato hastalığında, lityum gibi bazı psikiyatrik ilaçların kullanılması sonrasında, zehirli guatrın devamlı ilaç (anti-tiroid ilaçlar) kullanımı veya radyoaktif iyotla tedavisi sonrasında yeterli tiroid hormon desteği verilmediği durumlarda görülmektedir. Tiroid hormonu düşüklükleri bazen sınırda (border-line), bazen belirtisiz (subklinik) düzeyde bazen de çok belirgin (overt) olabiliyor. Bu nedenle laboratuar referans aralıklarına bakarak normal-anormal kararı vermek bazen yanıltıcı olabiliyor.