* Jale Abla, ben 17 yaşında bir gencim. Babamla annem ayrı. Ben de okulumu bırakıp bir oyuncakçıda çalışmaya başladım. Patronum çok kötü biri. Paramı alamayınca çok zor günler yaşadık. Ben de babam üzülmesin diye çok kötü bir şey yaptım dayımın cüzdanından para aldım. Bunu çok utanarak söylüyorum ve Jale Abla inan şu an ağlıyorum. Sonra çok pişman oldum ama çok geçti. Dayım bunu anladı ve babamım kulağına gitti. Babam üzüntüden hasta oldu. Yaptıklarıma çok pişmanım. Herşey iyi olsun istedim. Şimdi kimse benimle konuşmuyor. Kendimi onlara nasıl affettirmeliyim. Yardım et!
Rumuz: Can

Sevgili oğlum, herkes hayatında yanlışlar yapabilir ama bu senin yaptığın gerçekten telafisi olmayan bir yanlış. Dayının seni daha büyük bir şekide cezalandırmadığına sevinmelisin. Utancını ve üzüntünü anlıyorum. Klasik bir cümle ama zaman içinde şimdi hissettiğin sıkıntıların hafifleyecektir. Bu yaşadıklarından bir ders al ve ne kadar zor durumda olursan ol sakın bu hatanın tekrarını yapma. Babanla aranın da zamanla düzeleceğine inanıyorum. Sana h ayatında başarılar dilerim.