Reytingler geldi, Elveda Rumeli birinci... Nasıl olmasın? Sadece Zarife'nin Vahide'yi görmek için cama yaklaştığı sahne bile yeterdi. Hani dizilerde yıllardır alıştığımız sahneler vardır. Erkek sevdiği kadının eşarbını koklar, kadın zorla evlendirilen erkeğinin nikahını uzaktan izler. Bunlara alışmışızdır artık. Ve oyuncular üstün performans göstermezse pek de etkilemez bu sahneler. Ancak bir kardeşin, diğerine duyduğu özlem... Bağırıp çağırmadan, ortalığı yıkmadan, kızmadan, küsmeden, insanın içine akan acı bir sızı gibi anlattılar bu duyguyu... Zarife, sessizce geldi baba evinin önüne... Davetsiz misafirdi çünkü, istenmiyordu. Vahide, dakikalarca uğraşa rağmen ağlamadı, ağlayamadı. Çünkü eksikti bir tarafı. Ve o göz göze geldikleri sahnede akmaya başladı gözyaşı. Kardeşimden hiç ayrı kalmadım, görüşmem yasak olmadı hiç. Ama iki kızın gözlerinden yaşlar dökülürken tutamadım kendimi. Zarife, başındaki kırmızı yemeniyi çıkardı, öpüp ablasına bıraktı. Sonra yine geldiği gibi sessizce gitti. Reyting nasıl mı gelir? İşte böyle... İnsani duyguların içinden sadece aşkı seçip anlatmakla olmuyor. Baba sevgisi, evlat hasreti, et tırnak gibi birbirinden ayrılamayan kardeşleri de iliştirmek lazım o senaryolara.