"Sevgili Jale Hanım, bu satırları yazarken size ne kadar canımın yandığını anlatamam. Oğlum 3 aylıkken eşimden boşandım. Maalesef üçüncü bir kişinin olaya girmesiyle ipleri kopardım. Şimdi ailemle yaşıyorum. Ailem diyebiliyorum hâlâ çünkü vicdan sahibi bir insanım. Ama biliyor musunuz, bazen el insanının bile söyleyemeyeceği sözleri annemden babamdan duyuyorum. Evde korkunç bir ayırımcılık var. Babam kardeşime çok düşkün. O ne derse doğru, ben ne yaparsam ne söylersem yanlış, yalan.... Artık bıktım. 6 yaşındaki oğlumla birlikte bir hayat kurmak istiyorum. Ama maddi olanaklarım olmadığı için yapamıyorum. Yaşadığım kötü günlerde hep yalnız olduğumu hissettim. İnancımı bile kaybetmek üzereyim. Lütfen yardım et." Rumuz: Şanssız

Sevgili kardeşim, seni çok iyi anlıyorum. Hayatında hep hüsranı yaşamışsın. Böyle olunca da kimsenin seni mutlu edemeyeceğine inanıyorsun. Herkesin sana kötülük düşündüğünü sanıyorsun ama yanılıyorsun. Etrafındaki herkesin, kusursuz bir yaşantısı olup, mutlu olduğunu mu sanıyorsun? Herkesin hayatında dönem dönem, bunaldığı ve isyan ettiği anlar vardır. Sen yalnız ve çok güçlü bir kadın olduğun için dış etkenlerden daha çok yıpranmışsın. Şimdi isyan etmeyi bırak ve çocuğun için güçlü olmaya bak. Unutma ki seni örnek alacak ve ileriki hayatında bu onu oldukça etkileyecek. O yüzden pozitif olup, iyi şeyler düşün ve hiç kimseye inancını yitirme! Ben senin de huzuru yakalayacağına inanıyorum. Hayat sürprizlerle doludur unutma!