Babanın, kendi cinsiyet rollerini sağlıklı olarak sergileme becerileri, çocuklarını yetiştirme stilleri de çocuğun cinsel gelişiminde en önemli çevresel faktördür ve doğumdan erişkinliğe kadar her yaşta etkilidir. Çocuğun bakımı ile yakından ilgili, besleyici olmayı, model olmayı başarabilen anne babalar, bu noktada çocuğa daha yararlı olmaktadır. Anne veya babanın yokluğu, aşırı soğukluğu, baskıcılığı gibi durumlar, çocuğun diğer ebeveyne karşı bağımlılık yaratacak derecede aşırı korunması, çocukla yakın ilişkiyi bozabilecek hastalıklar, ebeveyn çatışmaları, anne babanın çocukla sağlıklı iletişim kurmasını ve iyi birer rol modeli olmasını önler. Çocuğun cinsel gelişiminde, biyolojik ve ailesel faktörler dışında, yaşı ilerledikçe kurduğu akran ilişkileri, içinde yetiştiği kültürel değerler, çocuğu etki altında bırakabilecek televizyon, internet gibi görsel malzemeler, içinde bulunduğu sosyoekonomik koşullar ve olumlu ya da olumsuz kendi yaşam deneyimleri gibi pek çok faktör söz konusudur. 5-6 yaşlarında karşımıza çıkan bir sorun da çocuğun yere uzanıp sürtünme, cinsel organla oynama gibi kendini uyarma (mastürbasyon) davranışları sergilemesidir. Bazen o kadar yoğun yaşanır ki çocuk uygunsuz ortamlarda, neredeyse kan ter içinde kalacak derecede kendisini yorar. Bu durumla karşılaşan anne baba, asla çocuğu yargılayıcı, küçük düşürücü bir tutuma başvurmamalı, yaptığının kötü ya da ayıp olmadığı belirtilmeli ancak yaptığının kendisine zarar vermesinin ve çevreyi rahatsız etmesinin de önüne geçilmelidir. Bu, çoğu zaman geçici bir durumdur ancak eğer zaman içinde kaybolmazsa ve çocuğun başka davranış sorunları da varsa mutlaka profesyonel yardım alınmalıdır.