Çocukların düşleri hilesizdi, onlara bile hile kattılar.
Ahlak yoklamasında kaçak oldu minik yürekler bile.
İyilik, güzellik adına ne varsa, hepsini yağmalattılar.
Suya sabuna dokunmadan kirli yaşamak, ülkenin ana kuralı oldu.
İyi insan olmak, modası geçmiş bir enayi masalına dönüştü.


Kötülerin dayanışması soysuzlaştıkça, iyiler kabuğuna çekildi.
Türkiye sözde büyürken, ahlaki değerlerde alabildiğine küçüldü.
Kötülere prim veren sistem şeytanlarını emziriyor.
Her meslek kara sütlü insanlarının emrine girdi.
Kötülüğe sapanlar için iyi insan olmak; insanların kendi yarınlarına kurduğu tuzaktır artık.
Ne acıdır ki, analar, babalar çocuklarına iyi insan olmayı öğütlemekten uzaktır artık.


İyi insanların ceplerini boşaltın.
Yürek zenginliği çıkar.
Kötü insanların ceplerini boşaltın, petrol çıkar, haram çıkar, dolar çıkar.
Hak yemenin kitabı çıkar.


Her gün sırat köprüsünden geçer iyi insanlar.
4 kişilik masalarda tek başına oturan kötülerin dünyasında, iyi insanlar bir kişilik yemeği 4 kişi yer.
Onlar ölümden çalınmış hayatın işçileridir.
Kötülerin varisleri vardır, paha biçilmez mirasları.
İyilerin hiçbir şeyi yoktur.
İyi insan olmak, tek kişilik yalnızlıktır artık.
Allah'tan başka sığınağı olmayanların direncidir.


O yüzden iyi insan olarak kalmak isteyenler, kötülerin dünyasına direnmenin unutulmaz ilahileridir.


Kötülerin mutlaka kazandığı bir dünyada.
İyilerin kazandığı ve kazanacağı koca bir yalan.
Ama bilinmelidir ki...
İyilerin de kötülerin de tek tanığıdır zaman.
Zaman bu zaman.
Hesap o zaman!