"Merhaba Jale Abla. Adım Mert ve 18 yaşındayım. Benim sadece kendimle paylaşabildiğim bir derdim var ve bunu şimdi seninle de paylaşmak istiyorum. Abla ben 10 yaşımdan beri istemediğim şeylere mağruz kalarak bu yaşıma geldim ve yaşadıklarımdan hâlâ kurtulamadım. 10 yaşımdan beri tüm yaz tatillerimi zor işlerde çalışarak geçiriyorum. Şimde ise okul çıkışlarında da çalışmaya başladım. Hem okumak hem de çalışmak o kadar zor oluyor ki; sanki her şey üstüme doğru gelip ve ben onların altında kalıyorum gibi hissediyorum. Jale Abla, bazen çok bunalıyorum. Normalde hayattan çok zevk alan biriyim. Yaşamayı çok severim. Her zaman hayallere dalarım ama yine de istediğim gibi özgür değilim. Bu durum çoğu zaman psikolojimi bozacak şekilde beni sıkıyor. Sıkıldığım zaman kendime soruyorum; "Acaba sadece bu durumda sen mi varsın, yoksa seninle aynı durumda olan kader arkadaşların da var mı?" diye... İnan bana abla öyle zamanlar oluyor ki; kendimi öldürmek bile istiyorum. Acaba bu yola devam mı etmeliyim? Yoksa yol yakınken kendi yolumu çizmeli miyim? Bazen içimden isyan etmek geliyor. Ne yapmalıyım gerçekten bilmiyorum. Lütfen sen bana birşeyler söyle abla? Yardımına ihtiyacılm var."
Rumuz: Mert

Sevgili Mert, hayatın bütün yükünü sırtında hissetmeni anlıyorum ama aslında ne kadar şanslı olduğunun farkında değilsin. Kendi ayaklarının üzerinde durman ve hayatın sorumluluklarına alışman belki biraz erken olmuş ama sana bu yaşadıkların mutlaka hayat tecrübesi olarak geri dönecektir. Bunun neresi güzel diyeceksin belki ama yaşam boyu karşılaşacağın tüm sorunlara karşı daha güçlü olacaksın. Çünkü sen anladığım kadarıyla çok iradeli ve sorumluluk sahibi bir çocuksun. İleride ailen olunca bana hak vereceksin. Şimdi yaşadıklarından şikayetçi de olsan zamanla iyi günlerin de olacak bunu unutma! Sevgiler...