"Merhaba Jale Abla, ben 28 yaşında evli ve 2 çocuk annesiyim. Çevrem tarafından çok taktir edilen bir kadınım. Ama eşim bir türlü bunu görmüyor. Eşim üniversite mezunu, ben ise ilkokul mezunuyum. Bu yüzden aramızda uçurum kadar kültür farkı var. Geçmişte kaderin şartlarından dolayı okuyamadım. Bunun yanı sıra hem 2 çocuğuma baktım hem de kendimi geliştirdim. Ama eşimi bir türlü mutlu edemedim. Beni bu yüzden aşağılaması ve cahil demesi o kadar gücüme gidiyor ki; bazı geceler yatağımda hıçkıra hıçkıra ağlıyorum. Neden bana bunları yapıyor anlamış değilim. Tanıdığım ve aşık olduğum adam bu değil. Evleneli 9 yıl oldu ve ben hâlâ bu sorunlarla uğraşıyorum. O kadar zeki bir kadın olduğum halde onun yanında kendimi aptal gibi hissetmeye başladım. Bu saatten sonra ben kendimi nasıl ispatlarım? Bana bu konuda yardım edin. Nasıl davranmalıyım?"
Rumuz: Cahil

Sevgili kardeşim, kendini bu kadar değersiz ve kötü hissetmenin tek nedeni üzülerek söylüyorum ki, eşin! Kültürlü olduğunu söyleyen eşinin bu yaptığı hiç hoş değil. Okumak ve kültürlü olmak hayattaki en önemli değerlerden biri. Ama maalesef bu kişiliği etkilemiyor. Sen kendini 2 çocuğa rağmen geliştirdiğini söylerken neden hâlâ seninle uğraşıyor anlamış değilim. Ama sen her şeye rağmen çok güçlü bir kadınsın. Senin durumunda olan nice kadınlar var. İşte bu yüzden okumanın önemi hayatın her alanında hissediliyor ve evlilikleri bile etkiliyor. Bu saatten sonra ne yaparım deme! Azmin elinden kurtuluş yok. İstedikten sonra bu zekiliğinle başaramayacağın bir şey olamaz. Sanırım ne demek istediğimi anladın. Bol şans!