"Jale Ablacığım, ben 17 yaşında öğrenci bir kızım. Geçen sene tatilde tanıştığım bir gence aşık oldum ve ona bekaretimi verdim. O 18 yaşında ve onu çok seviyorum. İleride evlenmeyi düşünüyoruz ama son zamanlarda beni sevmediği kuşkusuna kapıldım. Çünkü telefonlarıma çıkmıyor ve ailesine yok dedirtiyor. Çok üzgünüm Jale Abla, ona çok güvendim ve her şeyimi verdim. Beni anlayan ve şefkat gösteren kimsem yok. Annemle babam ben 2 yaşındayken ayrılmışlar. Baba şefkatine öyle açım ki hep ağlıyorum. Annem çok umarsız biri. Onun sevgililerinden biri beni taciz etti. Bu sıkıntımı bile annemle paylaşamadım. Çok yanlızım ve senin desteğine ihtiyacım var."
Rumuz: Yalnız

Sevgili kızım, üzülme herkes hata yapar. Sıkıntılı ve acı geçmişini artık aklına getirme. Annene gelince; onun yanlışları zaten seni bu duruma düşürmüş ama yine de annene daha yakın ol, belki seni fark eder ve anlar. Bunları sana yazmak beni de gerçekten çok üzüyor ama sen zaten her şeyin farkındasın. Güçlü ol ve bundan sonra kendini yalnız hissetsen de annene tüm sıkıntılarını anlat ve rahatla. Unutma, hayatın acı günleri kadar seni mutlu eden zamanların da olacak.