'Şiir yazana değil, ihtiyacı olana aittir.' Bu söze katılır mısınız, bilmem. Ama yıllar önce 'Postacı' filmini seyrederken ben çok sevmiştim. Seyredenler mutlaka hatırlayacaktır. İtalyan yapımı bir filmdi. Şilili şair ve diplomat Pablo Neruda'nın ve İtalya'daki bir adada yaşayan bir postacının yollarının kesiştiği bu filmde; politika, şiir, aşk ve yaşam üzerine harika anlatılar vardı. Hatta filmin çekimleri tamamlanmadan kalp rahatsızlığı sonucu yaşama veda etmişti postacı (Massimo Troisi).
İşte Pablo Neruda'nın siyasi sebeplerle ülke dışında yaşamak zorunda kaldığı bu adada, Neruda'nın mektuplarını postacımız taşır ve kısa bir sürede dostlukları gelişir. Hem şairliği hem aşkı öğrenir Neruda'dan.
İkisi de filmden küçük bir alıntı:
Bir gün postacı, Pablo Neruda'nın kapısını çalıyor ve hayranlıkla ona, "Ah ben de ozan olmak isterdim" diyor. Neruda, mizah dolu bir karşılık veriyor: "Yavrucuğum, Şili'de herkes ozandır zaten. Postacılğı sürdürmen daha ilginç. Hiç değilse çok yol yürür ve şişmanlamazsın. Şili'deki tüm ozanlar davul gibi.."
Ve konuşma şöyle devam ediyor;
- Demek istiyorum ki, ozan olsaydım söylemek istediğim her şeyi söyleyebilirdim."
- Ne söylemek istiyorsun peki?
- Asıl sorun bu ya! Ozan olmadığım için söyleyemiyorum.
Neruda, genç postacıya sahili izleyerek körfeze gitmesini ve yol boyunca denizi gözlemleyerek metaforlar üretmesini önerir. 'Metafor'un ne demek olduğunu soran postacıya örnek olarak da bir şiirini okur. Dizelerden etkilenen postacının, "Sizin sözcüklerinizle sallanan bir gemi gibi hissettim kendimi" sözü üzerine gülümser ve Neruda, "İşte bir metafor yaptım" der.
"Eee, güzel de, nereye bağlayacaksınız bu yazıyı?" derseniz, atv'de 2 buçuk aydır yayınlanan 'Kadının Gücü' programımın veda yazısıdır bu efendim. Biz bu kadın programını egomuz, hırslarımız için değil ihtiyacı olanlar, keyif almak isteyenler, günü mutlu ve umutla kucaklayanlar için yaptık. Bir nevi televizyon postacılığıydı yaptığımız. Bir aracı, bir rehber, bir bilinç kanalı oluşturmaya çalıştık sizlere. Her son, yepyeni bir başlangıçtır her zaman. Her güzel veda, ruhsal hafiflik getirir yüreklere. Şimdilik mektuplarıma ara veriyorum ve "Sizlere ulaşacak yaşam mektuplarım bu köşeden devam edecektir" diyorum, "Ey sevenlerim, sevmeyenlerim". Postacı'dan sevgilerle...