Çarşamba günü Muğla Üniversitesi'nde bir konferansa davetliydik. "Konferans" sözcüğü insanda soğuk, sıkıcı bir izlenim bıraksa da bizimki öyle değildi. Bana göre son derece sıcak, samimi ve eğlenceli bir sohbetti. Türkiye'de hemen her üniversitede yaşanan sıkıntılar doğal olarak Muğla'da da mevcut.

'Neden üniversitedeyim?'
Aslında okumak istemedikleri bölümde olanlar, mezun olunca ne iş yapacaklarını bilmeyenler, özel sektörde çalışmak isteyip de ailesini ikna edemeyenler, iş mülakatlarında nasıl davranacakları konusunda sıkıntı yaşayanlar, hala "neden" üniversitede olduklarını bilmeyenler... vs. vs. Ve hatta okuldan mezun olduktan sonra memleketlerine dönünce okudukları branşla ilgili herhangi bir iş bulamayacağını kesin olarak bilenler...
Tüm bu olumsuzluklar Türkiye'nin diğer üniversitelerinde de yaşanıyor ve bu durumun düzelmesi maalesef kısa vadede zor görünüyor. Ancak daha da vahim olanı öğrencilerin büyük bir kısmı ders kitapları dışında (ki onu da ne kadar okudukları tartışılır) hiçbir şeyle ilgilenmiyor. Ne günlük gazete, ne dergi, ne de kitap okuyorlar. Ülkelerinin tarihini bilmiyorlar, ekonomik ve siyasi gelişmeleri takip etmiyorlar... Asıl vahim olan da bu...