Merhaba Jale Abla, ben 15 yaşında lösemi hastası bir kızım. 4 yıldır tedavi görüyorum. Benim derdim çok büyük. Ben bu süre içinde sürekli gidip geldiğim doktoruma aşık oldum. O genç bir doktor ama benden yaşça çok büyük. Beni hayata bağlayan tek şey onun yakın ilgisi ve şefkati oldu. Ama şimdi daha da üzgünüm. Çünkü kendisi evlenmek üzereymiş. Bu derdimi kimseyle paylaşamıyorum Jale Abla. Umutsuz bir aşk biliyorum ama elimde değil. Zamanla geçeceğine de inanmıyorum. O benim hayatımda ilk aşkım olarak kalacak. Düşüncelerimden çıkmıyor. Rahatsızlığımı bile unuttum. Lütfen Jale Abla bana yardım et. Rumuz:Külkedisi
Sevgili kızım, hayata bağlanman ve sevmen çok güzel. Zaten böyle olmalısın. Ama buna sebep sadece platonik aşkın değil, ailen ve seni sevenler de olmalı. Önce sağlığınla ilgili ne gerekiyorsa onu yapmalısın. Hayat uzun... Bu yaşadıkların yaşamında bir anı olarak kalacak. Eminim ileride hayat seni bu kadar üzüp acıtmayacak. Bu yüzden şimdi ailen ve seni sevenlere sarılmanı istiyorum...