Aile içindeki kavgalar çocukları başarısızlığa sürükler.


Çocuğun düşmanı çatışma....

Ev içinde yaşanan kavgalar çocukları başarısızlığa iter. Arkadaşları ve anne-babası tarafından 'tembel!' diye tanımlanan çocuk hayatla bağını kopartabilir.

Çocuğun yaşadığı kafa karışıklığı aile dışındaki ilişkilerini de etkiler. Çocuğa ek sorumluluklar yüklemiş ve başarılı olmayı hedef göstermiş okul yaşantısı da yavaş yavaş göz ardı edilir. Kendine ve dünyaya dair kaygısı o denli yüksektir ki ders çalışmamaya başlar. Derslerdeki düşme, öğretmen ve arkadaşlarından kopmanın ilk aşamasıdır. Aile de kendi çatışmalarından kaçmaya yer ararken çocuğun başarısızlığını fark eder.

BASKI ÖFKEYİ ARTTIRIR
Bazen bu başarısızlık eşlerin birbirlerini suçlamaları için yeni hedef olurken, bazen de eşlerin birbirlerine yaklaşıp çocuğa beraberce yüklenmesine neden olur. Çocuk kendi başarısızlığının evdeki gerginliği artırdığında kısırdöngü başlar. Çünkü suçluluk hissi için artık somut delili bulmuştur. Tembel(!) çocuk, öğretmenleri ve arkadaşları tarafından yargılandıkça kendisine ve dünyaya öfkesi artar ve başarısı iyice düşer. Başarı düştükçe evdeki ilişkiler daha da gerilir. Okul başarısızlığının nedenleri arasında çatışmalı ailede yaşamak ilk sırada yer alır. Anlatıldığı gibi aslında çocuk zekasından, yaşayabileceği öğrenme güçlüklerinden, öğretmeniyle ilişkilerinden bağımsız olarak ailesi tarafından istenmeden de olsa başarısızlığa itilir. Evlilik ilişkisi onarılamayacak kadar ağır darbe aldıysa, çocuk bahane edilerek yürümeyen evlilik sürdürülmemelidir. Çocuğun ailede yaşananları tüm dünyayı yorumlamak için mercek olarak kullanacağı asla akıldan çıkarılmamalıdır.