Sevgili Jale Abla ben 12 yaşında öğrenci bir kızım. Annemle babam ayrıldıktan sonra annem evlendi. Ben de annem ve üvey babamla yaşamaya başladım. Bir erkek kardeşim oldu ve annem kardeşim doğduğundan beri bana çok kötü davranıyor. Çok asabi ve babamla sürekli kavga ediyor. Ben kendi babama kaçmak istiyorum ama annem izin vermiyor. Onların yanında mutlu değilim ve üvey kardeşimi de hiç sevmiyorum. Mutsuzum Jale Abla lütfen bana yardım et. Babama da gitsem orada da üvey annem var. Ne yapacağımı şaşırdım. Rumuz/Duru
Sevgili kızım, seni anlıyorum ama anneni de anlıyorum. Sanırım, kardeşin doğduktan sonra annen biraz yorulmuş. Bu arada sen de ilgiden biraz yoksun kalmışsın. Bu yüzden kendini mutsuz hissetmen normal. Ama ben her zaman annenin yanında olman taraftarıyım. Her şeye rağmen o seni daha iyi anlayacaktır. Bu durumun geçici olduğunu düşün ve biraz da sen çaba göster. Kardeşin de büyüdükçe her şey düzelecek ve aranız da çok güçlü bir bağ olacak. Bu arada annenin seni her şeyden çok sevdiğine eminim. Sevgiler..