Panik atak deneyimi olan kişiler genellikle yardım ararlar ve sıklıkla acil servislere başvururlar. Genellikle kişilerin yapılan muayene ve tetkiklerinin sonucunda normal olduğu söylenir ve taburcu edilir. Üzücüdür ki, panik ataklar tipik olmasına rağmen, başlangıçta tanı konamaz. Hasta "benim bir şeyim yoksa , bu belirtiler neden oluyor?" şeklinde bir düşünceye sahip olur, gerçekte bir hastalığı olduğuna inanır ve korkar. Doğru tedavi edilmeyen panik atak devam etme eğilimindedir. Bu bir talihsizliktir, çünkü erken tanı ve tedavi panik bozukluğu genellikle önler. Hastalar sıklıkla uzmanlardan, terapistlerden ve diğer sağlık çalışanlarından yardım beklerler. Eğer tanı konmamışsa ve tedaviye başlanmamışsa bozukluk genellikle ilerleyicidir. Hastalar geçmişte nerede panik atak geçirmişlerse oralardan uzak durmaya çalışırlar; özellikle tiyatro, sinema, alışveriş merkezleri, marketler, toplu taşıma araçlarından kaçınırlar.