Sevgi başarıya bağlı olmamalı
Sevilmek ve kabul görmek için çabalamak bir çocuk için çok zor bir görevdir, çoğu çocuk buna isyan eder. Ebeveynin beklentileri gerçekçi değilse, çocuk ya başarısız olur veya yanlış şeyler yapar. Bu da onu hayat boyu olumsuz etkiler....
Elbette çocuğumuzu ders çalışmaya ve öğrenmeye teşvik etmeliyiz, ancak sevgimizin gösterdikleri performansla değil çocuğumuz olmasıyla ilgili olduğunu da belli etmeliyiz. Sözlerimiz ve davranışlarımızla çocuğumuza, onu yapabildikleri için değil kendisi olduğu için sevdiğimizi hissettirdiğimizden emin olalım. Başarısı ne olursa olsun onu seveceğimizi ona ifade edelim. Ama yapabileceğinin en iyisini yapmasını (ne daha az, ne de daha fazla) beklediğimizi de anlamalıdır.
ÖDÜLLENDİRELİM Çocuğumuzun okuldaki başarılarının artması için özellikle derse karşı gösterilen sıradan sayılan başarılarını (Örneğin sınıfta söz alma, dersin birinden alınan yüksek not gibi) bile anne-baba olarak desteleyelim, övgü dolu sözlerle karşılayalım. Bunlar çocuğun derse karşı ilgisini artıracaktır. Ancak bu desteği anne-baba olarak birlikte sağlamaya özen gösterelim. Dersleri ile hem anne hem babanın ilgilenmesi, çocuğun bu konuda daha dikkatli olmasını sağlar. Başarı için çocuğumuzu başkalarıyla kıyaslamak çok yanlıştır. Çünkü her bireyin ayrı kabiliyet, beceri, zeka ve kendisine has vasıflarının olduğunu unutmamak gerekir. Başkalarının kopyası olmaya zorlamak, çocuğa karşı büyük bir saygısızlıktır.
DERS ALDIRMALIYIZ En iyi öğrenme, kişisel gayret ve meraka bağlı olarak harekete geçmekle, çalışmakla olur. Öyleyse öğrenci çalıştığı derse karşı aktif ve faal bir tavır içinde olmalıdır. Sürekli okumalı, düşünmeli, anlamlar çıkartmaya çalışmalı, uygulamasını yapmalı, özetlemeli, konuları soru haline getirip cevabını vermeli, kendisine veya bir arkadaşına anlatmalıdır. Son yıllarda moda olan özel dersler öğrencinin kendisine güvenmesine engel olup onu sürekli başkasına dayanmaya alıştırmakta, dolaylı olarak özgüvensizlik ruhu vermektedir. Çünkü ders alan öğrencinin durumu, aktif bir rol üstlenmeden ve hiçbir çaba sarf etmeden hep başkasını dinleme konumudur; bu yanlış bir tutumdur.
|