'Betona sırt üstü uzandık'
"merhaba savaş abi ben 1974 doğumlu ismim a. halikço Diyarbakırlı olup şu an diyarbakırda oturiyorum Dedeman hotelde aşçı olarak çalışmaktayım 1991 çatışmaların yoğun olduğu dönemlerde hanide yaşiyorduk hiç birzaman unutmam ki saat 7 sıralarında havaların soğuk olduğu bir akşam evde oturiyorduk aniden büyük bir çatışma yaşandığını böyük bir korkuylan farketik mutfağa koşup betonon östüne uzandık böyük silahların kulandığı çatışma saat 11 kadar devam eti.
'KAÇKİŞİÖLDÜ' Bozdulabın kapısı mutfakta açıp başımızı koymuştuk beklide kurşun duvarı sıyırıp buzdulabı içi bizi kuruyabilir çogu kişinin öldüğü o çatışma eve kurşun deysede yara almadan kurtardık ve zorunlu olarak evi terk edip diyarbakıra yerleştik ekonomik sıkıntı yaşasak bile ginede şökür ediyorduk istanbula gidip çalışiyordum sonradan evlendim yuva kurdum neyse lafı kısa keselim 2002 de Dedeman hotelde işe başladım 3 çocuğum var 2si okula gider diyeri daha ufak asgari ücretin 50 ytl üzerinde maaşlan çalişiyorum
'SAÇLARIMIBİRGÜZEL' 6 yıla yakın aynı güzergah üzerinde işe gidip geliyorum bombaların patladığı günde aynı saa8 de işe başladım saat akşam 4.30 geçe işim biti soyunma odasına gitim kıyafetimi deyiştirdim saçımı güzel bir yıkadım ayakabılarımı giydim çıktım dışarıya elimde cep tlf vardı arkadaşıma çağrı verdim beni aramasını bekliyorum yavaş yavaş gidiyorum beni ararda kunuşuruz baktım yok havada soğuk ve hızlandım durağa doğru 30 metre ilerdeyim bombaların olduğu yerden tedaşın olduğu köşeyi çevirdiym gibi sanki gükyüzünün parçalandığı bir ses ve sarsıntı duydum kendimi yere atım kaldırımın bir küşesine sarıldım
'ÜSTDUDAĞIMTİTREDİ' Yanıma bir demir parçası ve cam parçaları düşünce kalkıp koşmaya başladım arkamda bir alev topu yükseldiyini gördüm turistik otelin yanına kadar koşmaya başladım olaya yakın mesafede olanlar kaçiyorlardı uzaktaki insanlarda olayın olduğu yere dogru geliyorlar ve ben şoktaydım üst dudağım durmadan titriyordu ve ben tekrar olayın olduğu yere doğru yavaş yavaş ilerliyorum neyin patladığını bilmiyorum
'ASKERLERKOŞTU' Duman yükseliyor arabaların yandığını gürdüm o esnada bir dublo polis arabası olayın olduğu yere doğru geliyor karşıdaki lojmanların askerleride patlamanın şokunda olduğunu gürdüm silahlarını kaldırmışlar karşıda bir üniformalı asker kolunda bir sivil tutup bize doğru getiriyor yüzünde yara almış eliylende kapatmış
'TOKADIYİYİNCE' Ve ben halen şokta bir yerimde duramıyorum titriyorum arka taraftan otele gittim beni güren arkadaşlarım onlarda panikteyde iş arkadaşımın biri bana çok sert bir tokat çekti ve o anda biraz sakinleştim evi ailemi aradım olayın olduğunu duyurdum aradan belirli bir zaman geçince eve geldiyimde çocuğum ağladı bende ağlamaya başladım geçmişteki savaş ve açlık günlerini düşündüm
'ALLAHKORUSUN' Hiçbir şekilde iyi günleri yaşamadık hep dert insanların silahlan ülmesini açlık fakirliye ayak uydursakta yinede yetmiyor ne köyümüzde yaşamaya mahkum ettiler bizi şehre geldik aç kaldık yoksulşadık ginede sisteme hukuka adelete bağımlığımızı kaybetmedik. Şu an döşüniyorum başka bi şey diyemiyorum. Allah h em vatanımızı hem milletimizi korusun. Amin.