Etnik müzik tutukunlarının yakından tanıdığı bir isim Buzuki Orhan Osman. Trakya'dan Balkanlar'a, Yunanistan'dan Anadolu'ya birçok kültürün müziğini sahnede birleştiriyor. Bir süredir sahnelerden uzak kalan Buzuki Orhan'la 'Kolik' albümünü, müziğe yaklaşımını ve yeni projelerini konuştuk.
* Birkaç yıldır sizi sahnelerde göremiyoruz. Neler yaptınız bu süreçte? Kolik' albümü ve çocuklar üzerine çok yoğunlaştım. Çalışmalarım hâlâ devam ediyor.
* Pekçok kişi albümü bulamamaktan yakınıyor. Bitti mi albüm? Albüm stokta bitti. Biz albümü bastırdığımız an bitti. Böyle bir şeyi tahmin etmemiştik. Şimdi ikinci baskıya geçiyoruz yani. Demek ki, çok insan varmış kolik hastalığından muzdarip.
KIZIM KOLİK HASTASI
* Tanıtımını nasıl yaptınız albümün? Kalkıp televizyona reklam falan vermedik. Öyle büyük bir tanıtım çalışması da yapmadık, ne bileyim banner'lar falan dönmedi. Bazı gazeteler haber yaptı, bir de televizyon programlarına katıldık. En büyük reklam, alıp albümü işe yaradığını görenlerin birbirine önermesi oldu.
* 'Kolik' albümü yapmaya nasıl karar verdiniz? Büyük kızıma kolik teşhisi konuldu. Yani bir adaptasyon süreci yaşıyordu. Ondan sonra da fön makinesinin ve elektrik süpürgesinin sesinin iyi geldiğini duyunca, kendi kendime "Niye her gün fön makinesini çalıştırayım? Ben bunu CD'ye kaydedeyim. Kızıma bunu dinleteyim" dedim. Ama CD'ye kaydettiğimde işe yaramadığını gördüm. 10 ALBÜM YAPARDIM
* Hayal kırıklığı oldu yani bu CD. Nasıl devam ettiniz? İşin detayına indik. Ana karnındaki sesin bu seslere benzediğini öğrendik. Bunu, kendi çocuğumda denemeye karar verdim. Ana karnındaki sesi bir yerde buldum. Sonra damarlardaki ses nasıldır falan derken 3 bin saatlik bir araştırma yaptım. Sonuçta bulduğum en natürel tınıları ve sesleri bir albümde topladım.
* Çok uzun bir araştırma olmuş... Tabii ki. Düşünsenize iyi bir albüm yapmak kayıt süresi olarak 300 saati buluyor. Ben kolik albümü için harcadığım sürede 10 tane albüm yapabilirdim.
* Bu süreçte sahnelerden uzak kaldınız. Özlediniz mi seyirciyle buluşmayı? 'Kolik'e o kadar kaptırdım ki kendimi sahneden uzak kaldım. Ama artık döndüm. Aslına bakarsanız Türkiye'deki sahnelerden uzak kaldım. Çünkü yurtdışında özellikle festivallerde sahneye çıktım. Londra, Belçika ve Almanya'da birçok festivale katıldım.
* Neden enstrümantal müzik yurtdışında daha yoğun bir ilgi görüyor? Aslında ben tam anlamıyla entrümantal müzik yapmıyorum. İyi bir enstrümantalist olduğuma inanıyorum.
ÜÇ KÜLTÜR BİRLEŞTİ
* Ama bir enstrümanla özdeşleşmiş durumdasınız; 'Buzuki Orhan Osman'... Buzukinin tarihçesine inersek, buzuki 'bozuk düzen'den geliyor ve Osmanlı çalgısı. Sadece Yunanistan'da popüler. Ben de bu enstrümanı iyi kullanıyorum. Buzuki dışında da birçok enstrüman kullanıyorum. Sahnede ise aranjmanı seviyorum. Şov yapmayı, daldan dala atlamayı.
* Aranjmanı, yani çok sesliliği nasıl sağlıyorsunuz? Buzuki denince akla Yunan müziği geliyor. Tabii bu müziği çok seviyorum. Özellikle de rebetico'yu. Ben Batı Trakyalı'yım. Yunanistan'da yaşayan azınlık Türkleri'ndenim. Doğal olarak iki kültürle büyüdüm. Böylece hem Yunan hem de Türk müziğine hakim olabildim. Bir süre Bulgaristan'da da yaşadım. Üç kültürü bir arada taşımaya karar verdim.
* Trakya, Türk, Rebetico, Balkan derken ortaya şahane bir karışım çıkardınız. Bunun sahneye yansımaları nasıl oluyor? Ortaya değişik bir füzyon çıkıyor tabii ki. Olayda yavaş yavaş caz ışığı görülmeye başladı. Ben de işin içine jazz gamları ve melodilerini ekledim. İnsanlar bundan çok hoşlanıyor. Çünkü sıkılmıyorlar. İki buçuk saat program yapıyorum, ama bu süreçte sıkılmaya imkan tanımıyorum. Sürekli şu var: Şimdi ne olacak, şimdi ne çalacak?
* Kalıplaşmış bir dinleyiciniz kitleniz var mı? Beni tanıyan insanlar, nasıl bir sahnem olduğunu biliyor ve çıktığım yerlerde beni takip ediyor. Buzuki Orhan'ı Babylon'da, Jazz Stop'ta da görebilirsiniz, İngiltere'de büyük bir festivalde de. Ama bir belediye konserinde de sahne alabilirim. Çünkü tek bir kitleye hitap edeceğim diye bir derdim yok. Anadolu'daki insan da beni dinlesin istiyorum.
ÇOK SESLİLİK
* Büyük orkestraları tercih ediyorsunuz, bunun belli bir nedeni var mı? Zengin görünmeyi seven bir insanım. Ama boş zenginlikten bahsetmiyorum. Enstrümantal zenginliği çok seviyorum. Yani trompetler orijinal olacak, klavyeden gelmeyecek. Ben gerekirse daha az para alayım, ama orkestram yaşasın.
* Neden bu kadar önemli çok seslilik? 3-4 kişiyle de müzik yapılıyor. Takıyorsun CD'yi. Sonra da tak tuk çalıyorsun üstüne. Ama dinleyiciyi de kandırıyorsun. Dinleyici neden CD'ye para versin ki? Alır evinde dinler o zaman. Buna çok kızıyorum. Bu yüzden her şeyle inciğine cıncığına kadar uğraşıyorum. Bizde kaşık çalan bir adam vardır, sırf 1-2 bazen 5 şarkıda kaşık çalmak için para alır.
* Seyircinizle yeniden buluşuyorsunuz... Artık sahneye ağırlık verdim. Jazz Stop'ta sahne alıyorum. İşletmeciliğini yapan Altuğ Bey, zaten çok eski bir arkadaşım. Çarşamba akşamları burada çıkıyorum. Burayı seçmemin nedeni çok iyi mazisi olması ve Altuğ'yla özellikle müzik kalitesi konusunda iyi anlaşmamız.
2010'DA DEĞİŞİM VAR
* Jazz, rock, etnik müzik yapanların Taksim'e ayrı bir düşkünlüğü mü var? Taksim'de 2-3 mekan var böyle, şarkı söylemekten büyük keyif aldığım, gönülden çaldığım. Benim için Taksim'deki bu mekanların iki özelliği çok önemli. İlki güven. Çünkü her insan bir mekana girdiği zaman güvende olmak istiyor. Eşimle birlikte gidebildiğim mekanlarda rahatım. Hem eğlenirken hem de sahnede. Tabii bir müzisyen olarak benim için müzik sistemi çok önemli, işin teknik kısmı.
* Müzik piyasasını nasıl değerlendiriyorsunuz? Her şey karman çorman görünüyor ama, aslında çok iyi gruplar çıkarmaya başladık. Özellikle çok iyi rock grupları çıkıyor. Bir de jazz konseptleri başladı. Fahir Atakoğlu, Genco Arı, Erkan Oğur hepsi çok iyi albümler yapıyor.
* Neden pop müzik tercih ediliyor? Yapımcıların hatası olarak yorumluyorum. On bin kişilik bir kitleye müzik yapıyorlar. Ama artık tıkandılar. Çünkü sürekli on bin kişiyi beslemeye çalışıyor. Yapımcılar ticareti biliyor. Ve bu on bine oynuyor. Oysa 70 milyon kişi var, onlar da hedef alınmalı. 2010 yılında çok ciddi işler yapılacak. Müzik olarak çok büyük bir değişim başlıyor. Genç insanlar yetişiyor ve eskiye dönüş var. Geniş orkestralara dönülüyor.
* Yeni albüm projeleri var mı? Ben de iki tane birden albüm hazırlıyorum. Bir tanesi 'Türkçe Rebetiko' albümü, Türkçe sözlerle rebetico... Dünyanın en önemli müzisyenleriyle 'Türkofoni Jazz' diye bir albüm yapıyorum. Benim Amerikan müziğiyle işim yok, Avrupa müziğiyle de. Türkçe jazz yapmaya çalışıyorum. Ozanlar da jazz yapıyor. Altyapımız müsait. Farklı bir şey yapmaya çalışıyorum. Yeni besteler olacak albümde.
Servisi 
