Hz. Ömer'in hilafeti zamanında, bir şahıs hanımının çok söylenmesi ve çekilmez bir halması karşısında, onu Hz. Ömer'e şikayet etmeye karar verip evine gider. Kapıya geldiğinde içeriden sert, sinirli konuşan bir kadın sesi duyar. Kapıyı çalamaz ve mütereddit halde öyle beklemeye başlar. Biraz sonra hep kadının konuştuğunu ve Halife'nin sustuğunu anlayan adam, kapıyı çalmaktan vazgeçip geri dönmeye karar verir. Tam ayrılacağı zaman kapı açılır. Kapıyı açan Hz. Ömer'dir. "Ne var, niye geldin, bir şey söylemeden niye geri dönüyorsun?" diye sorar. Adam, "Ya Ömer! Ben hanımımdan şikayete gelmiştim. Baktım ki Halife bile hanımına ses çıkartmıyor. 'Ben niye şikayet edeyim' diye düşündüm ve geri dönmeye karar verdim" dedi. Hz. Ömer, bunun üzerine adama şu karşılığı verdi: "O benim evimin hanımıdır, çocuklarımın anasıdır, yemeklerimizi yapar, çamaşırlarımızı yıkar, evimizi düzenler. O bunları sadece ihsan olarak yapıyor. Böyle birine laf söylemek yakışmaz."