Evliyadan bir zat ve talebeleri, Ramazan günü bir şehre gitmek için yola çıktı. Şehre yaklaştıklarında akın akın insanların kendilerini karşılamak üzere yollara döküldüklerini gördüler. Mübarek zat, hemen çıkınından kuru ekmeğini çıkartarak ağzına attı. Bunu gören ahali, "Biz de bu zatı, alim bir veli bilirdik, Ramazan günü oruç tutmuyor, üstelik açıktan oruç yiyor. Böyle biri ile konuşulur mu hiç?" diyerek dağıldı. Talebeleri yaptığı hareketin hikmetini sorduklarında, evliya "O kadar insanın bizim için yollara döküldüğünü gördüğümde kalbime kibir ve büyüklenme gelmesinden korktum, onların gözünden düşüp nefsimi aşağılatmak için bunu yaptım. Ekmeği ısırdım ama yutmadım. Herkes ekmeği yediğimi zannetti. Kalbime kibir yerleşerek Allah'ın gazabına sebep olsaydım, halim ne olurdu" dedi.