Duanın kabulü için en güzel sebep: Peygamber'e salavat
Peygamberimiz'e salavat getirilmesi, bu konuda zikredilen hadislerin yanında, Kur'an ayetiyle de sabittir: "Muhakkak ki Allah ve melekleri Peygamber'e hep salat ederler. Ey iman edenler! Siz de ona salat edin ve tam bir içtenlikle selam verin." (Ahzab, 33/56) Allah Resulü (s.a.v.) de pek çok hadislerinde, dua ederken kendilerine salavat getirilmesini istemiş ve bunu duanın kabulü için bir vesile olarak zikretmişlerdir. Tirmizi'nin rivayet ettiği bir hadiste de Peygamberimiz "Beni hayvanına binen yolcunun maşrabası yerine tutmayın. Bana, duanızın başında, ortasında ve sonunda salat okuyun" (Tirmizi, Salat, 352) buyurmuşlardır. Ayrıca bir keresinde Resulullah (s.a.v.), birisine dua edeceği vakit önce kendisine dua (salat ü selam) ederek başlamasını istedi. (Tirmizi, Daavat, 10) Bir başka defasında Allah Resulü, huzuruna gelen bir sahsa, kendisine çok salavat getirdiğini söyleyince, Efendimiz o şahsa güzel bir şey yaptığını ve bunu daha fazla yapmasını söyledi. O artırdıkça Resulullah da onu daha fazla salavat getirmeye teşvik etti. Salat kelimesi dua manasına gelmektedir ve Allah Resulü'ne getirilen salat aynı zamanda ona yapılmış bir duadır.