Usta oyuncu Mehmet Çepiç, ekranda hep aynı isimlerin yer almasını mafya gibi işleyen bir ilişkiler zincirine bağlıyor.
atv'nin yeni dizisi 'Ertelenmiş Hayatlar'ın Turgut Batıbey'i Mehmet Çepiç, 28 yıllık oyunculuk hayatında birçok önemli işe imza attı. Ankara'dan İstanbul'a uzanan serüveninde kendini geliştirmek için farklı rollerde oynadı. "İlişkilerimle hak etmediğim bir yerde olmaktansa, yeteneğimle debelenmeyi tercih ederim" diyen Çepiç'le dizi sektörünü ve Çepiç'in 'Oyuncu mafyası' diye adlandırdığı sistemi konuştuk. İşte şövalye ruhlu Çepiç ve hayata dair yorumları....
* 10 yıl boyunca TRT'de yarışma programı sundum, gençlik yarışma programları yaptım. Hani herkesin içinde bir çocuk vardır ya, benim içimde de çocuk bahçesi var. Yaptığım iş, Çevre Bilim Proje Edebiyat Ödülü aldı. Çocukların becerilerini geliştiren bir yarışma programıydı.
* 'Ertelenmiş Hayatlar'da keyifle rol alıyorum. Aslında biraz sabredilse, hikayede çok ciddi sürprizler var. Ancak biraz da kanalın desteğine ihtiyacımız var.
* Dizimizin dip metni 'Selvi Boylu Al Yazmalım'. Bir baba çocuğunu bırakmış. Ama yıllar sonra dönüyor. Çocuğa babalık yapan başka bir adam var. Tıpkı Selvi Boylum'da olduğu gibi. Yani Kadir Ağabey berduş bir adam. Ahmet Mekin, çocuğa babalık yapıyor. Bu konseptte bir şey ama buraya bela olacak bir adam vardı Ertelenmiş Hayatlar'da; Turgut Batıbey'i. Biraz Yılmaz Güney'in 'Tutunamayanlar'ına da yaslanmış bir karakter aslında.
BEYAZ BİR SAYFA AÇILDI
* Ben Deniz Uğur'u birkaç diziden tanıyorum. Tiyatrocu olup olmadığını ya da eğitimini bilmiyorum. Ama resim olarak baktığımda hoş bir tip.
* 'Hikaye içerisindeki Gülfidan kimliğini ne derece taşıyor?' derseniz, bence yapımcı Nedim Şahin, çok ciddi bir riski göze aldı. Deniz Uğur'un hayatına bembeyaz bir sayfa açmak istedi. Nedim, Deniz'i çok seviyor, hakikaten çok takdir ediyor oyunculuğunu. 'Niye?' diye sorarsanız, bence bunun cevabı Nedim'de.
EKRANDAKİ İSİMLER AYNI
* Yıllardır tiyatroya emek vermişsin, tiyatronun içerisindesin ve İstanbul'a geliyorsun, şov dünyasının içine giriyorsun. Hep aynı hikaye ve hep aynı insanlar var. Ben buna 'oyuncu mafyası' diyorum. Birbirlerini destekleyen bir grup var. Çok güzel hikayelerin içerisinde oynuyorlar. Ama hep onlar oynuyor.
* Bazı oyuncuları görmekten ben de sıkıldım. Biri bitiyor, biri başlıyor. Kadın olarak bu duruma Özgü Namal çok iyi bir örnek olabilir. 'Bir dur da, bir dinlen, biraz kendine gel'.
* Hayat nasıl akıyor, nasıl geçiyor umurlarında değil. Kendi hayatlarını bile umursamıyorlar. Yaşam tarzları bu olmuş. Çok sosyal bir işin içinde olup da sosyal hayatı olmayan insanlar haline getirildiler.
YAN KADRO HİÇ DEĞİŞMİYOR
* Osman Ağabey'in ikinci grubu değişmez. Ana karakterler değişir ama yan rolleri oynayan adamları sabittir. Ana karakter ya Haluk'tur ya Kenan'dır, ama onu besleyen tipler değişmez. 'Acı Hayat'taki, 'Deli Yürek'teki tipler hep aynıdır.
* Oyuncu mafyası artık riske girmek istemiyor. Ama başka değerli insanlar da var. Acaba o şansı verseler, o riski göze alsalar, mesela Kenan İmirzalıoğlu'nda aldılar bu riski, Şevket Çoruh'da aldılar.
* Oyuncu, bir yerlerde besleniyor besleniyor, sonra bir yere geliyor. Çok güzel, ama Mehmet Çepiç de bir yerlerde beslendi. Sıcak Saatler'de Komiser Doğan'da, Aşkın Dağlarda Gezer'de, Gesi'de, Aşkımızda Ölüm Var'da, Reşit Canoğlu'nda... Nedir olmayan? Acaba biz o oyuncu mafyası dediğimiz camianın tasvip etmediği bir tip miyiz? mu ahlaklıyız acaba?
* Ankara Sanat Tiyatrosu'nda bizi 'Parasız kalabilirsiniz, para çok önemli değil, ama şövalye ruhunuzu asla kaybetmeyin' diyerek yetiştirdiler. 'AĞIR
AĞABEY OLAYIM'
* Seyirci benim hep polisi oynamamı istiyor. Oysa ben kilo alayım Gesi olayım, bıyık bırakayım, ağır ağabeyi oynayayım istiyorum.
* Dünya sinemalarını takip ediyorsak, kilo alacaksın, kilo vereceksin, bıyık bırakacaksın, farklı karakterlere bürüneceksin. İşte bu oyunculuk!
KENDİLERİNİ KAPTIRIYORLAR
* Kötü adamı, ağır ağabeyi oynayan, gerçek hayatında da bu rolü benimsiyor. O kadar çok yakıştırmış ki o ağır ağabeyi kendine, öyle yaşıyor. Ama oyunculuk bu değil. Ben yeri geldiğinde bir sarhoşu, bir eşcinseli de oynayabilmeliyim.
* Kapının arkasında, bir yerde bir kısmetimiz var. Beni gelecek bir yerde bulacak. Ama 5 yıl sonra mı yoksa yarın mı bilemiyorum. Buna inandığım için duruşumu hiçbir zaman bozmadım. Star olmak gibi bir hezeyanın içinde de hiç olmadım.
ŞOVALYE RUHU
* Yetenekleriyle debelenenler var, ilişkileriyle hak etmediği yerde olanlar var. Ben yeteneğimle debelenmeyi, hak etmediğim yerde olmaya yeğlerim. Bu işte o şovalye ruhundan kaynaklanıyor.
Servisi 
