Namuslu gazeteci
Namuslu bir gazetecinin elinde kalem vardır, silah değil. Tetikçilik yapmaz! Çok çalışır, az kazanır. Bırakın ömür buyu kendisine yetecek parası, ayın sonunu getirecek hali bile yoktur. Masasında yoksulluk papatyaları. Eşitsizlikten kendi asaletini çıkartır. Saltanat sayar sefaletini...
***
Namuslu bir gazetecinin, ruhunu toplumdan alan bir yanı vardır. Politikacıya yanak uzatmaz, patronların gözdesi değildir. Hayallerine hamallık yapar, halka omuz verirken. El değmemiş dostlukları vardır, kimseden korkusu yoktur. Yüzüne tükürürken haksızlığın.
***
Namuslu bir gazetecinin, karanlığı delen ışıklar vardır gözlerinde. Hazine sandığında siyah-beyaz sevdalar. Gazetecilik onların makam aracı değildir, namuslu düşlere aracılık yaparlar. Vatanını ölümüne sever hepsi de... "Varlığım varlığına armağan olsun!"
***
Namuslu gazetecilerin ilahileri vardır, şeytan ıslıkları değil. İhaleleri yazmazlar; işçiyi, öğretmeni yazarlar. Ne çocuklara yeter günleri, ne kitaplara. Her namuslu insanın kalbinde, roman gibi ciltlenir öyküleri. Adalete kilitlenirken...
***
Ama bizim gibi ülkelerde gazetecileri satın almak, gazeteleri satın almaktan daha kolaydır ya... O yüzden namuslu gazetecilerin, namussuzlar kadar itibarı da yoktur.