Niçin çocukları şımartmamalıyız? İnsanlar, dolayısıyla çocuklar toplumun parçalarıdır. Çocuk doğar doğmaz kendini bir toplumun içinde bulur ve en temel ihtiyaçlarının giderilebilmesi için çevresine sıkı sıkı bağlanır. Çocuktaki bu bağlanma duygusu ömür boyu sürer. Bu yolla çocuk hem farklı bir birey olduğunu, hem de topluma ait olduğunu farkına varır. Çocuğunözellikleannebabatarafındanövülmesiolumlubirdavranıştır. Benzer şekilde yanlış tutum içinde olan çocuğa da sabırlı davranılmalıdır. Yetişkinlerin tutarlı davranmaları ile çocuklar toplumsal kuralları öğrenirler. Çocukların hangi davranışlara izin verileceğini (yanihoşkarşılanandavranışları), hangi davranışlara izin verilmeyeceğini bilmesi, onların kendilerini güvende hissetmelerini sağlar.
3-6YAŞDÖNEMİNEDİKKAT Ancak şımartmak çocuğun toplumsallaşmasını engeller; yani, çocuk normallik, kabul edilebilirlik değerlerini kaybeder! Yetersiz toplumsallaşma da çocuğun ruhsal gelişimini olumsuz etkiler. Çocuklariçinkurallarıöğrenmedeenuygundönem3-6yaşdönemidir. Bu yaşlarda hem biyolojik hem de ruhsal gelişim yönünden hazırdırlar. Çocuk kendi kendini disipline edemez. Bu çocuğu yetiştirenlerin, öncelikle annebabanın görevidir. Şımartmadan,amaolumludavranışlarıödüllendirerek,çocuğuöverekyetiştirirken;olumsuzdavranışlariçincezauygulanmalıdır. Ceza vermek; çocuğu aşağılamak, utandırmak, suçlamak hele şiddet uygulamak değildir. Çocuklaçatışmakonunolaniletişiminizibozmaktanbaşkasonuçdoğurmaz. Çok sevdiği bir şeyden mahrum etmek 'arkadaşıylaoyunoynayamaması,sevdiğiçizgifilmiseyretmemek,istediğioyuncaklaoynayamaması' veya sandalyede oturma cezası gibi yöntemler uygulanabilir. Çocuklar iyiyi-kötüyü, güzeli-çirkini, haklıyı-haksızı, paylaşmayı, dürüst olmayı, çalışkan olmayı, düzenli, uyumlu olmayı, insanları sevmeyi, saymayı, sadakati, evlilik, okul hayatı, yani dünya görüşünü aile ortamında öğrenir. Bu özellikler toplumsallaşmanın parçalarıdır. Şımartılançocuklardabuözelliklerinoluşmasıvegelişmesiyetersizdir.
Servisi 
İnsanlar, dolayısıyla çocuklar toplumun parçalarıdır. Çocuk doğar doğmaz kendini bir toplumun içinde bulur ve en temel ihtiyaçlarının giderilebilmesi için çevresine sıkı sıkı bağlanır. Çocuktaki bu bağlanma duygusu ömür boyu sürer. Bu yolla çocuk hem farklı bir birey olduğunu, hem de topluma ait olduğunu farkına varır. 
