Nevruz'a dair
Adına ne derseniz deyin, ister bayram, ister karşılama, ister inanç, ister itikat, isterseniz de gelenek, görenek deyin... İsterseniz Newroz, isterseniz Nevruz deyin... Nihayet, ilk gün anlamındadır, en fazla da yılbaşı veya Noel'e benzer bir anlamı vardır. Yakarsın ateşi, arkadaşların, dostlarınla birlikte üzerinden atlarsın, eğlenirsin olur biter...
*** Ama olmuyor, bu topraklarda hiçbir şeyin insanca idrak edilmesine izin verilmiyor. Çünkü paylaşma kültürü yok. Ortada bir bayram var, fakat herkes bayramı kendisine yontuyor. O bizim bayramımız lan, siz kutlamayın!
*** Tamam, ben de zaten meraklısı değilim. En son Nevruz ateşinin üzerinden atlamamın üzerinden neredeyse 40 yıl geçti. Bir daha da atlamadım ateşten. Şimdi ise üstüne para verseler, gitmem. Çünkü b.kunu çıkarttılar. Modern toplumun dayatmaları, tabular, yasaklar, kanunlar, sosyal kaideler, normlar, irili ufaklı sayısız toplumsal baskılar yüzünden zaten yaşarken her gün bir ateşin üzerinden atlamıyor muyuz? Bir Nevruz'u da eksik kalsındı.
*** Günlerdir bakıyorum, basında Nevruz problemi pompalanıyor. Aman ha bayrama, silah külah karışmasın. O kadar endişeliler ki arkadaşlar, karanlık odakların mutlaka bir şeyler yapması gerekiyormuş gibi bir hava yarattıklarının farkında değiller. Ben terörist olsam şöyle düşünürdüm. Bunlar bizden mutlaka bir eylem bekliyorlar, o halde kırmayalım arkadaşları...
*** Eğlenceyle, yürek paylaşımı ile kutlanacak bir günü, paylaşmaktan aciz bu hakim kültürü ve ateş siyasetini reddediyorum. Bu yazıyı da Nevruz'u kutlamak için değil, paylaşma kültüründen yoksun anlayışları reddettiğimi bildirmek için yazdım.
|