Çocukları boğan ve gelişimine pranga vuran takıntılar, ne yazık ki aileler tarafından yanlış değerlendiriliyor; hatta övünç kaynağı oluyor.
Takıntılı bir hayat çocukların dünyasını karartıyor. Daha çok 10 yaş civarında ve kızlara oranla erkek çocuklarda daha fazla görülen takıntı hastalığı, beynin özellikle serotonin molekülünün kullanıldığı alanlardaki hücresel ya da fonksiyonel bir sorunun varlığında ortaya çıkıyor. Kalıtsal da olabilen takıntıları ailelerin anlamakta zorlandığını söyleyen Prof. Dr. Sabiha Paktuna Keskin, bu konuda ciddi uyarılarda bulunuyor. Prof. Dr. Keskin, takıntı hastalığının pençesinde kıvranan çocukların davranışlarından bazı örnekleri şöyle sıralıyor:
DAVRANIŞLAR ELE VERİYOR * Aşırı titiz ve tertipli olan çocuk ayakkabıları kirlenecek diye sokağa çıkmak istemez, ellerini defalarca yıkar.
* Kıyafetinin üzerine bir şey dökülse kıyameti koparır.
* Hatayı asla kabul etmez.
* Çizgileri cetvelle çizilmiş, yazıları inci gibidir.
* Kalemi bastırarak kullanır. Noktalama işaretlerini tekrar tekrar üstünden geçerek yapar. Her noktalama işaretinde durur ve yazı hatalarını en aza indirmek amacı ile zaman kazanır.
* Muntazam çizgi için kalemi bastırmaktan ya da hatalarını düzeltmek için silgi kullanmaktan defter sayfalarında sık sık yırtılmış alanlar görülür.
* Bir ödevi bitirmek için en mükemmeli bulmak adına verdiği çaba nedeni ile ödevi yırtar ve tekrar tekrar yapar. O nedenle onun ödev bitirmesi ev halkı için kabusa dönüşür.
DAVRANIŞLAR ELE VERİYOR * Okulda, oyunda her alanda birinci olmayı hedefler. Başaramazsa adeta krize girer.
* Eşyalarını paylaşmaz.
* Eline geçen oyuncak, kart resmi ne olursa olsun biriktirmeye çabalar.
* Aşırı temkinlidir. Düşmemek için azami dikkatlidir. Merdivenden tutunarak iner.
* Üstü kirlenmesin, kendisine bir zarar gelmesin diye hareketli oyun ve aktivitelere katılmaz. Çocuğu adeta boğan, sıkıştıran ve onun gelişmesine pranga vuran bu takıntılı davranışlar, durumun farkında olmayan aileler için övünç kaynağı olur. Aile çocuklarının titizlik ve tertibini, birinci olmak için gösterdiği hırsı, düzgün çizgi ve yazısını olumlu davranışlar olarak algılar ve bundan rahatsız olmaz. Sıkıntı içindeki çocuk da yardım yerine takıntılarına adeta teşvik edilir.