1999-00 sezonunda Trabzon'a 20 otobüsle maça gitmiştik. Maç esnasında ve sonrasında büyük olaylar çıkmıştı. Kapılar kilitlenip, acımasızca cop darbeleriyle yıldırılmaya çalışılıyorduk. O an da bizde kendimizi savunmak için karşılık verdik. O anda yaralanan bazı kardeşlerimiz hastaneye kaldırılmıştı. Alay komutanı geldi "Çocuklar siz yola çıkın, biz yaralıları bırakacağız" dedi. Biz de "Hayır. Onlar olmadan çıkmayacağız" diye yanıt verdik. Komutan bizlere "Ya bu ne sevgi? Hastanedeki yaralı arkadaşlarınızın yanındaki refakatçiler de aynı cevabı verdi" dedi. O an da hepimiz duygulandık ve Fenerbahçeli olmanın ne kadar güzel bir duygu olduğunu anladık. İbrahim Gümüştekin
Servisi 
