Tiyatroda ünlü görmek istiyorum! Geçtiğimiz günlerde yolum Londra'ya düştü. Yağmurun yumuşak ezgisi sokaklarda. Her ülkeden insan kafelerde. Gençler ele geçirmiş şehri. Metrodaki çalgıcılar özel izne tabii olmuş. Tuhaf bir sessizlik var metroda, merdivenlerin yanında sıra sıra tiyatro oyunu afişleri. Gözüme çarpan ilk oyuna bilet alıyorum. Dışarıda yağmur hızını artırken, tiyatroya önem verdiklerini gösteren özenli kıyafetleriyle İngiliz yerlisi yaşlılar ve turistler yavaşça sessizleşiyorlar salonda. Oyunun adı "Fool For Love" yani "Aşk Delisi". Sam Shepard isimli ünlü bir yazarın, çok oynanmış bir oyunu. Konu, kabaca May ile Eddie'nin lise yıllarından beri süren tuhaf aşkı. Kıskançlık, sevgi, öfke içeren, bol iniş çıkışlı, insanı "aşk"a yaklaştıran, oturduğu koltuğa yayılmasına izin vermeyen bir oyun. Oyunun başrolünde Juliette Lewis var. Oliver Stone, Woody Allen, Martin Scorsese gibi ünlü yönetmenlere çalışmış, 1991'de "Cape Fear" (Korku Burnu) filmindeki performansıyla, En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu dalında Oscar'a aday olmuş bir kadın. Natural Born Killers (Katil Doğanlar) filminden de hatırlayabilirsiniz onu. İşte bu kadın Amerika'da bile değil, İngiltere'de küçük bir tiyatro sahnesinde. Bu, yurtdışında çok yaygın bir uygulama. Tiyatro sahnesinde olmak onlar için de büyük bir onur. Ve İstanbul'a dönüş... Canım burada da şöyle güzel bir tiyatro oyununa gitmek istedi, yıllar sonra. Ünlü bir oyuncuyu canlı canlı izlemek istedi. Gazetelere bakıyorum. Bundan birkaç sene önce moda olan "ünlülerin" "tiyatrodan gelen dizi yüzlerinin" sahnelere akını yok olmuş. Haluk Bilginer, Emre Kınay, Teoman Kumbaracıbaşı (bu isme dikkat!) Lale Mansur, Bekir Aksoy; Ali Poyrazoğlu, Ece Uslu, Müjdat Gezen gibi birkaç isim gözüme çarpıyor sadece... Peki nerede tüm bu yeni, eski oyuncular? Hepsi dizide! Hangi dizide? Hepsinde. Birinde ölüyor, öbüründe doğuyor. Bir dizide yurtdışına gönderiliyor, yok oluyor, öbür dizide ortaya çıkıyor. Başka neredeler? Filmlerdeler. İyi, güzel, oynasınlar ama sektör genişlerken, herkes evinde oturuyor. Şöyle bol ünlünün olduğu, şenlikli bir oyun olsa yollara düşülmez mi? Düşülmüyor ki onlar da dizilerden para kazanıyorlar. İşte İngiltere ve Amerika işte Türkiye...
Geçtiğimiz günlerde yolum Londra'ya düştü. Yağmurun yumuşak ezgisi sokaklarda. Her ülkeden insan kafelerde. Gençler ele geçirmiş şehri. Metrodaki çalgıcılar özel izne tabii olmuş. Tuhaf bir sessizlik var metroda, merdivenlerin yanında sıra sıra tiyatro oyunu afişleri. Gözüme çarpan ilk oyuna bilet alıyorum. Dışarıda yağmur hızını artırken, tiyatroya önem verdiklerini gösteren özenli kıyafetleriyle İngiliz yerlisi yaşlılar ve turistler yavaşça sessizleşiyorlar salonda. 
