Bir meslek ağlıyor Temiz bir Türkçe'yle karnı doyan gazetecilik, sonradan lüks jeeplere ve politika sofralarına acıktığı içindir ki, ülkenin en güvenilmez mesleği haline geldi. Karşısında ceket iliklenen adamlar, yüzüne iğretiyle bakılacak adamlar haline geldiyse, hiçbir şey sebepsiz değil. Manken bültenleri, halktan yana değilse... Halk neden gazetecilerden yana olsun! Ve niye güvensin güvenilmez adamlara?
***
On parmağında on kalem vardı gazeteciliğin! Şimdi on parmağında on leke... Omuzlarındaki meleklerini yitirmiş bir mesleğin, şeytan üretimine katkısı olmadığını mı sanıyorsunuz? Kasıklarından yazan kadınların el üstünde taşındığı bir düzen icat edenlerin, kalbi kasıklarında atmıyor mu sanıyorsunuz? Cumhuriyet Bayramı'nda bile manken haberlerinin sür manşet olduğu bir ülkede, 1,5 yaşındaki bebeklere tecavüz edilmesinin de bir açıklaması vardır kuşkusuz.
***
Sevgiliye elle yazılmış mektuplar gibiydi gazetecilik. Şimdi aldığı yüklü ücret karşılığı, emre itaat edenlerin mesleği. Çıplak ayaklı savaşçıların yerini, rugan pabuçlu züppeler aldığından beridir ki, gazetecilik güvenini yitirmiştir. Ayakları yere basmayan "uçakyolcuları", halktan koptuğu içindir ki, halk da en güzel cezayı vermiştir. "Sizleregüvenmiyoruz" diye. Halkın efendisi olmak yerine, politikanın ve ahlaksızlığın uşağı olmak, gazetecilikten daha çok şey alacaktır.
***
Ülke savunmasından birinci derece sorumlu olması gereken bir meslek, güvenilmez meslekler arasında ilk sırayı kapıyorsa... Birmeslekağlıyor. Ülkenin anasını ağlatanlar için bu gerçek hiçbir şey ifade etmiyor olabilir ama yarayı kaşımak lazım. Hatta kaşıyıp kanatmak lazım!
***
Bu köşe başına Yağmurdan kaçtım Bakma bana öyle Camdan gizlice Aklına gelmesin Sana döndüğüm Çekip gideceğim Yağmur dinince
Söndür lambaları Kapat perdeyi Gülüp eğlen haydi Yine gönlünce Hiç düşünme beni Sana gelmedim Çekip gideceğim Yağmur dinince HakkıYALÇIN
***
8 Kasım 2006 Mutluluk Takvimi *Tecrübeni paylaş... *Çocuğunun arkadaşı ol... *Dolmuşta yanında uyuklayana omuz ver... *Balık tutmaya çık.
