Evlilik ve çocuk
Bir erkek neden çocuk sahibi olmak ister? Peki ya bir kadın? İki istek arasındaki fark; BüyükAğrıDağ'ı ile KüçükAğrıDağ'ı kadar vardır. Birlikte bir düşünelim. Erkek neden bir çocuk ister? Birincisi, "soyunun devamı için." İkincisi, "babalık duygusunu yaşamak için." Ya, kadın neden çocuk sahibi olmak ister? Birincisi, "annelik duygusunu tatmak için." İkincisi, "paylaşım için." Kadının bu isteği bana mantıklı geliyor da, erkeğin bu isteği nedense bana pek mantıklı gelmiyor. Neden mi? Anlatayım efendim... Bakalım bana hak verecek misiniz? Bir erkek, eşinibaşındanatmak için çocuk sahibi olmak ister. Evet. Yanlış okumadınız! Eskilerin birsözü vardır: "Kadının sırtından sopayı, karnından sıpayı eksik etmeyeceksin" diye. Dayağa karşı olduğumu baştan söyleyeyim ki, feministteyzelerim tefe koyup oynatmasın beni! Ama iş kucağa çocuk vermeye gelince, erkek milleti bu mantığı haklı buluyor. Çünkü çocuk, evliliğindevamı demek. Çocuk, kötügidenilişkinin düzelmesi demek. Çocuk, meşgale demek. Egoist bir yaklaşım olabilir; ama gerçek bu. Beni rahatsız eden şey ise, evliliği kurtarmanın yolunun çocuk yapmaktan geçmesi. Çocuğu bir kurtarıcı olarak görmek. Ve erkeğin "hatunugözdençıkardığızaman" çocuk istemesi. Peki bu mantıkla evlilik kurtulur mu günümüzde? Hayır. Önce birinci çocuğu yap. Sonra ikincisini yap. Daha sonrası eskitas,eskihamam. Gelsin yine patırtılı gürültülü dönemler. Üstelik bu dönemde erkek, daha da çekilmez olur. "Şu çocuğa gösterdiğin ilginin 10'da1'ini bana göstermedin" diye dırdır eder durur. O saatten sonra kocanın söyledikleri kadının umurunda mı? Hayır. Çünkü o, kocadan daha değerli şeyi bulmuştur. Hadi ondan sonra erkek milletine geçmişolsun. Bu mantıkla ancak bu kadarı olur.
