Pijama ve tesbih eksik kalmış Fotoğrafta inci gibi dizilmiş anlı şanlı gazetecileri görüyoruz. İşlerini yapıyorlar neticede. Kendilerine böyle bir imkan verilmiş. Herkes bu imkanı kullanıp Başbakan'ın ağzından bir şeyler alabilmek derdinde. Ama manzarada bir tuhaflık var. Tam karşısında Ertuğrul Özkök oturuyor Tayyip Bey'in. Adam Hürriyet Gazetesi'nin başında. Onun karşısında yine ülkemiz gazetelerinin en önemli isimleri, yöneticileri. Gazetenin kapısından girince herkesin titrediği, gittikleri yerde pek bir ihtimam gören isimler. Çünkü bulundukları pozisyon bunu gerektiriyor. Gazetecilik yapmak için oradalar. Kimin için gazetecilik yapıyorlar peki orada? Millet için. Senin benim merak ettiğimiz soruları Başbakan'a soruyorlar. Bizi temsil ediyorlar bir yerde. Bizi temsilen sorular soran adamların karşısında Başbakan nasıl oturuyor peki? Terlikle. Sanki devletin uçağında gazetecilerle değil de kahveden arkadaşlarıyla evde sohbet ediyor Başbakan. Bırakın o yönetici koltuğunda oturan gazetecilere yapılanı en başta bize saygısızlık. Ama niyeyse herkese normal geliyor bu durum. Niye peki? Çünkü bizi temsilen birşeyler yapanlara böyle muamelelerde bulunulmasını kanıksamışız. Liderine karşı çıkan, yolsuzluk yapılıyor diye kendi partilisini şikayet eden vekile ne yapılıyor bu ülkede? İşte aynısını Başbakan gazetecilere de yapıyor. Şimdi yalaka düşünme yeteneğini geliştirmiş AKP yerine AK Parti yazanlar "Uzun yolculuklarda rahat etmek istiyor adamacağız, ne var bunda?" diyecekler. Türkiye-ABD 11 saat. Başbakan gazetecilerle 1, bilemedin 2 saat konuşuyor. 2 saat ayakkabıyla otursun sonra 9 saat giysin terliklerini kendi bölümünde otururken. Bize ne? Ama gazetecilere yapmasın böyle bir saygısızlığı. Belki onlar unuttular ama bizim için soru soruyorlar orada. Bize ayıp oluyor aslında.
Fotoğrafta inci gibi dizilmiş anlı şanlı gazetecileri görüyoruz.
