İnsanın okuyunca kanı donuyor. Ben okuyunca öyle hissettim. Şimdi de siz okuyun bakalım nasıl hissedeceksiniz.
***
İstanbul'da 64 yaşında bir kadın 8 kurşunla öldürülüyor. Yapılan incelemede kadının gayrimenkul zengini olduğu öğreniliyor. Yakınları gözaltına alınıp sorgulanıyor. Kuşkular kadının torunları üzerinde yoğunlaşıyor. Cinayet davası açılıyor. Polisten alınan bilgilere göre, torunlardan ikisi (iki kardeş) cinayeti birlikte planlıyorlar. Başka iki torun da suça yataklık yapıyor.
***
İki torunun birlikte babaannelerini öldürmesi kuşkusuz vahşettir. Fakat vahşetin içinde daha bir vahşet var.
***
İddiaya göre, kardeşler cinayeti planlarken, aralarında şu konuşma geçiyor: Ağabey: - Eğerbizöldürmezsek,ozamandışarıdanbirkatiltutarız. Kardeş: - Olurmuöyleşey. Senmanyakmısın?Babaannemizibiryabancıyanasılöldürtürüz.Bizeyakışırmı? Ağabey: - Neyapacağızozaman? Kardeş: - Kendibabaannemibenöldürürüm!
***
Bir kez daha tanık olduğum bu olay, her zamanki iddiamı bir kere daha ispat etti. Bu tür canavarlıkları, aslında kimliksiz,kişiliksizaileortamları pekiştiriyor. Merhamet duygusunun zayıf, şefkatin ve sevginin güçsüz olduğu aile ilişkileri, topluma önü alınması imkansız, kontrolü olanaksız vahşi duygularla donanmış canavarlar kazandırıyor.
