Tuvalet eğitimi: Daha hiç enürezise (altını ıslatma) rastlamadan verilecek bir tuvalet eğitimi enürezisin ortaya çıkmasını azaltacaktır. Ancak ortaya çıktıktan sonra da sıvının tuvalete atılmasıyla ilgili girişilecek eğitim süreci ve pekiştirici ödüller faydalı olabilmektedir.
Psikoterapi: Özellikle istemsiz ve tabii istemli idrar bırakmanın kaynağına inmek, oluşan bilişsel süreci saptamak ve doğru düşünce metotlarını aktarabilmek için şarttır. Psikoterapi enürezis sonrası oluşan duygusal ve sosyal harabetin giderilmesinde de etkindir.
İlaç tedavisi: Enürezis tedavisinde ilaç daha seyrek kullanılmalıdır. Özellikle çocukluk dönemi enürezisinde ilaç daha az tercih edilmelidir. İlaç tedavisinin başlamasıyla enüretik hastaların yüzde 30'u kuru kalır ve yüzde 85'i tedavi öncesine göre daha az idrar bırakır. Ancak ilaç kesilince enürezis genellikle 1 ay içinde ortaya çıkar.
Davranış terapisi: Bu yöntem önemlidir. Çünkü tedavi sonrası hastaların yüzde 50'sinde tam kuruluk sağlanır. Burada çocuk pedi ve zil sinyal) düzeneğiyle oluşmuş klasik koşullandırma yöntemidir. Uyumadan önce idrar çıkış saatleri belirlemek ve idrarı tuvalete bıraktıkça ödül koymak da enüreziste kullanılan bir davranış terapisidir ve endikedir.
