Eskiden olsaydı, Türk halkını sınıflara bölmek, bir sınıfın başka bir sınıf üzerinde tahakkümünü tesis etmeye yönelik propaganda yapmaktan başımız belaya girerdi, şükür ki artık o yasalar tarihe karıştı. O yüzden artık rahatça sınıfları birbirine karşı kışkırtmaya yönelik olmasa bile, sınıflar arasındaki kalın çizgileri göstermeye gayret edebiliriz.
***
Gazeteciler, bir davette eski MB Başkanı SüreyyaSerdengeçti' yi elinde şarapkadehi ile, halefi ErdemBaşçı' yı ise meyvesuyu ile görüntüleyince, çok sevilen bu haberi sayfaya oturtmuşlar. Ama bu da yetmez!
***
Türkiye'de daha çok sınıf var. Su içenler, rakı içenler, biracılar, şarapçılar... Şarapçılar kendi içinde, Petrusçular ve sinekliGüzelMarmaracılar olarak da ikiye ayrılırlar.
***
Ayrancılar, şerbetçiler, limonatacılar, bozacılar ile şıracılar da ayrı ayrı sınıfları oluştururlar. Bozacılar ile şıracılar, sık sık birbirlerinin şahidi de olurlar. Marlborocular'la Kentçiler asla kaynaşamazlar, mesela.
***
Lahmacuncularlapideciler arasındaki sınıf farklılığı da çok derindir. Birbirine en yakın iki sınıf, kurufasulyeciler le nohutçular dır . Pilavcılarla bulgurcular da öyle...
***
Günebakan müptelaları ile kabakçekirdeği hastaları da çok ayrı düşerler. Tıpkı medyadaki farklı sınıflar gibi... Manken bozuntularının derdest edilip ekranda teşhir edilmesine karşı çıkanlar da demokrattır, bu kişilere kütüphaneye götürülüp kitap okuma cezası verilmesini isteyenler de demokrattır, ama farklı demokrattırlar.
***
Bu şekilde milyonlarca sınıfa ayrılabilecek yetenekte olan Türk halkı, yalnızca bir tek görüşte birleşmektedir. Bir an önce köşeolmak, ayrıca da bir vesile ile Guiness Rekorlar Kitabı'na girip kuşaklar boyu namını yürütmek. En uzun lahmacunu yaparak veya bıyık bırakarak, fark etmez. Böyle olunca, Nobeliçinmücadeleetmek sıkıcı kalmaktadır.
