Kötü haber! İlyas oldukça uzun süren bir Amerika yolculuğundan dönmüştü. Temel, ağabeyini havalanından aldı. Birlikte eve dönerlerken, İlyas sordu. - Yahu benim sevgili kedim Pamuk ne alemde... Ona iyi baktın herhalde ben yokken. "Kedin öldü ağabeyciğim" dedi Temel. İlyas yıkıldı birden. Tıkandı kaldı... Kendini biraz toparladığında: - Ne kalpsiz adamsın sen Temel. Pamuk'u ne kadar sevdiğimi bilirken, insan öyle pat diye "Öldü" der mi hiç? Temel - Ya ne der? İlyas anlattı: - Bir kötü haberi daha alıştıra alıştıra daha duygusal vermenin yolları vardır. Mesela "Pamuk bir gün çatıya çıktı" diyebilirdin.. "Pamuk bir gün çatıya çıktı... İtfaiyeyi çağırdık, geldiler ama indiremediler. Sonunda Pamuk hayatta en sevdiği işi yaparken, çatıda güvercinlerin peşinde koşarken..." falan diye bir şeyler söyleyebilirdin.. Çok mu zor böyle anlatmak, duygusuz adam... "Kusura bakma ağabey bir daha dikkat ederim" dedi Temel. İlyas: - Şimdi söyle bakalım, sen nasılsın, annemle babam nasıllar? - Şeyyy. Ben iyiyim... Annem de iyi... Babam bir gün çatıya çıktı!
