İstanbul Güngören'de, Galatasaray bayrağına atılan kurşun, bir çocuğun gözüne isabet etti. O kurşunu sıkan insanlıktan çıkan cani ruhu bulmak mesele değil. Mesele, o cani ruhları besleyen düzeni kurutmak. Ama ne yazık ki, havaya kurşun atmayı "geleneksel" sayan bir adalet düzeni ve katillerle barışık yaşayan devlet düzeni, bu "magandaları" koruyor. Çocuklar sebil ediliyor. Sahte rakıdan insanları öldürenlere bile 8.5 yıl ceza verildiğine göre, bir kaza kurşununun bedeli nedir ki? Onlara cesaret verenlerin önüne kim geçecek?
