Öncelikle, binlerce seçenek varken okumayı tercih eden, başkalarının bakış açılarını öğrenerek, ruhsal dağarcığını renklendirebileceğini çözmüş herkesi, sevgi ve saygıyla selamlıyor, Saklambaç ailesini sobelemekten, huzur ve gurur duyduğumu belirtiyorum.
Okullar başladı. Gelecek sermayelerimiz, bilgisel donanım kazanmak için öğretmenlerine teslim oldular.
Benim annem öğretmen. O da birçok ebeveyn gibi; 'Bizim zamanımızda' ile başlayan cümlelerden bolca kurar. Ben de bunları masal gibi dinlerim. 'Bizim zamanımızda eğitim, öğretimden önce gelirdi' dedi geçen gün annem. Artık eğitime eskisi kadar önem verilmiyor muydu da böyle söylemişti? Farkında olmadan veya artan yarış ortamının yarattığı rekabetten, yavrularımızı, daha ilkokuldan hazırlamaya başlıyoruz üniversiteye.
Tamam da bu kadar bilgi alımı, kültürel artma, aşma gerektirirken, bu aşınma neden? Okul öncesi, bir nebze dinlenebilmek amacıyla, müzik kanalları veya play stationlar'la otiste ettiğimiz çocuklarımız, bizlerin zevkle oynadığı, paylaşım ve dayanışma aşılayan oyunları (Dokuz taş, İstop, Evcilik, Yağ satarım, bal satarım, Yakar top) belgesellerden izleyip, maalesef ('Hiç zevkli görünmüyooo bu oyun' diyerek) beğenemeyecek psikolojideler...
Cep telefonu, bilgisayar, kafein ve alkol bağımlısı olmaya yüz tutmuş bu nesil, nasıl zevk alsın ki o saçma sapan oyunlardan? Bolluğun hışmına uğramış çoğu. Doğan görünümlü Şahin'ler vardı ya eskiden, işte onlar gibi yabancı görünümlü Türk gençleri türemekte. Her biri 'High school musical*'dan fırlamış gibi. Bizden ama bizden değil...
Oysa hepsi pırlanta. Yontuldukça, değer kazanan, parlayan, 'O gün' geldiğinde kullanacağı kudreti, damarlarında muhafaza eden geleceğimizin anlamları... (Ha Feyz buk'ta 'Teröre hayır', 'Siyah kurdele' 'Ata' köşesi falan yapıyorlar... O ayrı :) Belki bunlara sebep biraz da eskinin 'Eti senin kemiği benim'ci velilerinin azalıp da, 'Çocuğuma bağırmışsın, attırırım seni okuldan!' ılarının çoğalması olabilir... Yeri gelip, çocuğa kravat bağlatmakta, saçını kestirtmekte zorlanan öğretmenlerimiz, bir şeyleri boşverseler de anlayasım geliyor.
Ama bu böyle gidemez. Kapasitemizin ortaya çıkması için 'O gün'ün gelmesi gerekmemeli. Duyarlı, ahlaklı ve güven verici bir nesil için, ana baba ve öğretmenlerin, eğitimi, öğretimden önce tutmaları şart. En başarılı gençlerimizi, 'burs'hvet vererek toplayan, tarihsiz devletlerin, tarifsiz gayretleri boşa çıkarılmalı...
Özümüzü kaybetmenin, gözümüzü kaybetmekten farkı yoktur.
Aslımızı, kültürümüzü, sazımızı, türkümüzü, dilimizi, geleneklerimizi öyle öğretmeli ve öğrenmeliyiz ki, onları var edip, bize miras bırakmak için, onüç, ondört yaşında, seve seve can vermiş şehitlerimizin kemikleri sızlamasın...
Tabii gençliğimizin de uyanık olup, ellerine geçirseler, bizi bir kaşık suda boğabilecek dahili ve harici düşmanların tuzaklarından kendilerini korumaları gerekmektedir.
Bu tuzaklar bizlere filmlerle, şarkılarla, kitaplarla, yabancı yatırımlı kolejlerle, hissettirilmeden enjekte edilebileceğinden, gözümüzün ve sezilerimizin sürekli açık olması lazımdır...
Yani şimdi okullu değil, akıllı olma zamanıdır...
Yani nemiş? Eğitim şartmış :) (* Şu ara çok popüler bir gençlik dizisi.) Futbolla ilgili bir yorumla bitireceğim yazımı...
'Hoş geldin Hacettepe!' Ya onlar ne şeker, ne cici olmuşlar...
Milka'nın maskotları gibi koşuştururlarken çimenlerde, gözlerimi kamaştırdılar...
İyi de oynadılar üstelik... Canlarım...
Hanimiş onlar öyle Kostüm, takım tutturur mu? Tutturmaz ama Hacettepe'li oldum, tutuyorum işte :)