* Kadir İnanır'ın çelik gibi duruşun altında sıcacık, duygulu bir adam yatar. Kabuk kalın ya görünmüyor

* Mahsun sinemayı yanımda öğrendi. Cem Uzan arayıp, 'Biz anlaştık ama diziyi senin çekmeni istiyorum' dedi

Sette işçinin, barda garsonun, yolda çöpçünün, sayyarın da "kankası", bakanların, profesörlerin, en ünlü oyuncuların, kalburüstü iş adamlarının, seçkin diplomatların, sporcuların da. En güzel kadınlar da can dostu sırdaşı, en yakışıklı adamlar da. Herkes güveniyor, herkes seviyor onu. Sanki Allah onu; "Sen git dünyada hem sinema yap hem de insanları güldür, mutlu et" diye yaratmış. Dışarıdan bakınca hep çok yorgun ve 'arıza' adam gibi görünen yüzü, bir çift laf edince plastiğini değiştiriyor. Babacan, şefkatli, sıcacık bir hallere bürünüyor hayret. Bu hafta fısıldaştığım adam o işte. Ünal Küpeli yani. Yaninin de yanisi; son on yılların en çalışkan en üretken en başarılı adamı ve herkesin açtığı mülahazat hanesinde "adam gibi adam."

- Abi sen ne matrak adamsın. Hiç mi derdin, gam kasavetin yok?
- Niye ki?

- Hep gülersin, güldürürsün. Eskilerin tabiriyle mukallitsin. Sıradan bir olayı bile anlatsan stand-up tadında anlatırsın.
- Ne yapalım be Savaşım? Millet zaten dertle kederle dolu. Bir de ben mi zehirleyeyim çevremi. Gülüp, eğleşip rahatlıyoruz işte

- Bu sinema televizyon aleminde bir can bir canı sevse kıyamet kopar, seni herkes seviyor.
- (gülerek) Valla mı? Benim niye haberim yok...

- Yapma muziplik abi, ciddiyim ben. Herkesin kıymetlisisin. Her yerde her seviyede, her konumda dostun var.
- Dost biriktirdik demek ki.

- Nasıl becerdin?
- Sahicilikle. Sahtelik bilmem ben. Çocukla çocuk, diplomatla diplomat, bilim adamıyla entellektüel olurum.

- Çiçek Bar'a gelince de yaramaz çocuk gibi oluyorsun.
- Buradaki dostların çoğu da yaramaz çocuk da onun için.

- Onca iş yaptın. Filmler, diziler, senaristlik, yapımcılık, yönetmenlik. Onlardan önce şakaların, anektodların anlatılıyor.
- Yoook, işlerim de sıkı işlerdir.

1 NUMARA
- Tamam da kişiliğin, sempatin işlerin bile önüne geçiyor anlamında söyledim.
- Yukarıda saydığın işleri yapan çok insan var Savaş. Ama biz gizlemedik kendimizi. Uluorta, ahbap dost meclislerinde serazatça yaşadık. Saklanalım, kazancımızın üstüne kuluçkaya yatalım demedik. Yedik, içtik, sohbetler kurduk. Hayatı güzel yaşadık, yaşıyoruz da.

- En baba işim dediğin iş ne abi?
- Çok var anlatmaya kalksam. Çünkü ben bir iş yapınca ruhumu, benliğimi koyarım o işe. Yalapşap iş yapmam.

- Yine de vardır "1 numaram" dediğin.
- İlle de söyleyeceksek "Mardin-Münih Hattı" dizisini çok severim mesela. Zor işti ama çok kaliteli işti. Önemli bir dönemeçtir Türk televizyonculuğunda.

İSTANBUL HEEEY!..
- Malatya'dan çıkan genç adam İstanbul'a geldiğinde ne yaptı. Sarayburnu'nda kente bakıp; "İstanbuuuul. Seni yeniceeeem!" diye bağırdı mı?
- Ben Sarayburnu'na değil İstanbul Üniversitesi koridorlarına gelip bağırdım.

- Ne diye bağırdın?
- Tam da fakültemi buldum yaşasın diye.

- Hangi fakülte o seni bağırtan?
- Felsefe. Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü mezunuyum ben.

- Sonra birden vahiy mi geldi de sinemaya atladın?
- Yok önce başka bir yere atladım

- Nereye?
- Sosyal Sigortalara.

- !!!!!
- SSK'da çalışmaya başladım yani önce. Sonra TRT için sınav açtılar, binlerce kişi girdi, ben kazananlardan biri oldum. Çünkü daha Malatya'da lise öğrencisiyken bile sinemaya müthiş tutkum vardı.

HİKAYELER KIRMIZI NOKTA
- Yolun başında neler yaptın TRT'de?
- 1972'de ilk programım "Paranın Öyküsü". Belgeseldi o. Sonra adlı belgesel ilgi topladı. Abbas Sayar'ın Yılkı Atı öyküsünü film yaptım. Taşkent Film Festivali'ne gönderildi. Bir Kadının Penceresinden'i yaptım o da yapımı Altın Prag Film Şenliğine katıldı. Sonra çok şeyler yaptım da, bir çırpıda sayarsam Alçaktan Uçan Güvercin'i yaptım mesela, Orhan Kemal'in Yalancı Dünya'sını yaptım çarşı karıştı.

- Bin bir öykü var sende abi. Çoğu da sansürden geçmez, yazsak başımızdan bela gitmez. Şöyle namuslu, iffetli, efendi başlı bir iki şey yok mu anlatsan.
- (gülerek) Zor be Savaşçım. Ama eş dost muhabbetlerinden gırgır hikayeler var elbette.

- Tamam abi. Onları anlat. Ben onlar için ayrı bir bölüm açarım sayfanın öbür kenarına.