Gebeliğin ilk 3 ayında düşük yapma riski yüksektir. Bebeğin düşmesi halinde, anne adayları kendisini suçlama eğilimindedir. Ev işi, yorulma gibi nedenleri bebeğin düşme sebebi olarak görebilir. Bazen babalar da eşlerini düşük nedeniyle suçlayabilir. Yaşanan olayın olumsuz etkisi, kişilerin duygularını açıklıkla ifade etmelerini engelleyebilir. Bebeğin kaybından doğan hayal kırıklığı, baba olma beklentisinin boşa çıkması hissi, baba adayının istemeden suçlayıcı ifadeler kullanmasına yol açabilir. Bazen de bu düşüncelere sahip olmasa da anne adayı eşini bu tür "imalar" yapmakla suçlayabilir. Bu tür durumlar evlilikte çatışmalara neden olabilir.

HORMONLAR
Bu çatışmaların kökeninde hormonlar yatar. Hamilelikte anne adayları duygusallaşır, daha alıngan olur. Duygusal dalgalanmalarda, baba adayının tam desteğine ihtiyaç duyar. Yanlış anlaşılmalar olsa da baba adaylarının hoşgörülü olması evliliği olgunluğa taşır.

OLUMSUZU DÜŞÜNMEK
Bebeğe dair tüm gelişmeler anne adaylarında türlü kaygılara neden olur. Bu kaygılarla akla gelen pek çok soruya verilen yanıtlar, genelde olumsuz ve felaket habercisidir. Gerçeklikle ilgisi olmasa da hormonlar anne adaylarına "en olumsuz"u düşündürtür. Durumun farkında olmak, bu olumsuz hislerin sürecin doğal bir parçası olduğunu unutmamak, hem bireysel hem de eşler arası yıpranmayı azaltır.

AİLE-EŞ TERAPİSİ
Olumsuz düşünceler nedeniyle zorluk yaşanıyorsa, bunların eşle veya yakınlarla paylaşılması ve destek aranması anne adayının rahatlamasını sağlar. Düşük yaşandıysa ve anne adayı kendisini öfkeli ve üzgün hissediyorsa, yaşamdan aldığı zevk azaldıysa, yeniden anne olamayacağını düşünüyorsa, bu durum 15 gün boyunca hemen her gün ve yaklaşık gün boyunca sürüyorsa profesyonel destek almakta fayda vardır. Bu durumda eşin desteğinin bu dönemde her şeyden önemli olduğu unutulmamalı, uzmanın eş-aile terapisi önerisine uyulmalıdır.