Her yaş çocuğu kendi yaşıtlarıyla oynamaktan hoşlanır. Yaşıtlarıyla bir araya geldiğinde onlarla ilgilenir ve oyun kurmaya çalışır. Otistik çocuklar ise sürekli yalnız başına olmayı tercih eder, diğer çocukların adasına karışmaz ve hep bir köşede yalnız başına oynar.

Ailesini kısıtlar!
El çırpma, tüm bedeni sallama gibi olağan dışı beden hareketleri dikkat çekicidir. İlgi alanlarının kısıtlılığı nedeniyle belirli oyuncaklarıyla hep aynı biçimde ve tekrar tekrar oynar. Evde bulunan bazı nesnelere aşırı ilgi gösterebilir. Mekanik aletlere ve dönen nesnelere (özellikle çamaşır makinesi) ilgisi büyüktür. Bazı nesnelere karşı duygusal olmayan ve bize göre anlamsız aşırı bağlılığı vardır. Bir parça sicim ya da gazoz kapağı onun için vazgeçilmez birer nesne olabilir. Yaşam içindeki olağan değişimlere karşı direnç gösterir. Ev içinde bir eşyanın yerinin değişmesine izin vermez, eve alınan yeni bir eşyayı kullanmak istemez. Değişime karşı gösterdiği bu direnç, ailenin hayatında birtakım kısıtlamalara neden olacak derecede rahatsızlık verici olabilir. Otistik özellikler sergileyen çocuklar başkalarının inançlarını (kanılarını), özellikle de yanlış inançlarını anlamada güçlük çeker. Bunun en çarpıcısı ise yalan söyleme ve kandırma durumunu anlamada kendisini gösterir. Basit istekleri anlamada güçlük yaşar. Algılama çalışmalarında ise oldukça yeterlidir. Durumlara bağlı duyguları kavrar ama inanca bağlı duyguları (karmaşık) tespit etmede ve yorumlamada güçlük çeker. Bunun yanı sıra hayali oyun oynama ve başlatmada da zorlanır.

Sevinç nöbeti
Tepkileri ani ve yersiz olabilir. Öfke patlamaları, kendisine zarar verici davranışlar ya da uygunsuz sevinç nöbetleri gözlenebilir. Yaş ilerledikçe çocuğun çevresiyle aktif ilişkiye girmesi artabilir ancak sınır koyamama gibi uygunsuz davranışlar devam eder.