Onu bilinen sözcüklerle anlatmak, renksiz bir hikayeye başlamak olacaktı...

Kendisi için söylenenler 'yaşamı-nın iz düşümü' gibi olmalıydı. İlk ke-lime belki onun dudak kenarınaoturttuğu alaycı bir gülümseme gi-biydi benim için. Bir siyah-beyazfilm başlıyor ekranda. Sabaha karşıfilmlerden biri bu. Çok geçmiyor adıgörünüyor; Ofsayt Osman. Sadri Alı-şık terso durumlarda bir mahalleliyioynuyor. 'Mahalle' önemli o dönem-lerde. Kalabalık bir halde izliyorlarolacakları. Aldığı-alacağı cezada değilaklı; Ofsayt Osman; mahalenin engaribanı Osman,kalkmış garibanlı-ğına isyan ediyorbir anlamda; "Buda mı gol olmadıhakim bey! Bu damı ofsayt!"

OFSAYT MI?
Bir çocuğun te-davisi için gerekenparayı 'araklamış' ve ameliyat için is-tenilen yere 'anında' ulaştırmış veyakalanmış tabii. Ama biz onun yap-tığı 'araklama' işini bu nedenle meş-ru görüyor ve 'o golü atsa' diye bek-lemiyoruz. Böyle bir gerekçeyle ya-pılmış bir hırsızlığın cezası olmasınistiyoruz. Hepimiz gariban oluyoruzOfsayt Osman'la. Bizi kendisi gibi olma isteğine itenoyuncuların başında sayıyorum onu.Neyi oynasa özendiriyor çünkü. O'Uzay Yolu' film serilerinde bile eli-mizi uzatsak arka tarafına geçeceksaydamlığı dolayısıyla, bütün saçmasepelek sahnelerine gülüyoruz.1970'lerdeki seks filmleri furyasındabir iki ofsayt durum görüyoruz. Ve bir film var ki; Asıl film odur işte bizim için; Ah Müjgan Ah! O rep-likler, o sevme ve bunu gösterme bi-çimi; dil atraksiyonları, sevgiliye uza-nan elin çaresizliği, gariban sevdası-nın gücü... O güzel ve bugün imreni-lesi balıkçı meyhanelerinden birindeetrafında kadim dostlar içlenir ortayaş aşığı Hüsnü-Sadri Alışık-; "Göz-lerı dört kat daha lacivertti bugünMüjgan'ın! -Esen Püsküllüoğlu-"Sevgiliye adanmış ve ulaşmış hiçbirsöz onunki kadar etkili olamamıştırzannımca.

USTA REPLİKLER BIRAKTI
Sonra filmin 'kopuş' anı; HüsnüMüjgan'ı evine götürür. Duvardasevdiği kadının fotoğrafı asılıdır.Söylenir; "Hadi çağır beni ve Müj-gan'ı, onlar dagörsünler bu gü-zel evi! Hadigit!" Orada ağla-maya başlar!Kahrımızdanöleceğimizi zan-nederiz. Böyleykenböyleydi... Ustarepliklerin ve vü-cut dilinin ders olacağı bir hayat bı-raktı arkasında. Şiirler resimler, iyidostluklar... Dostluklar? Evet burasısoru işaretli... Rivayet o ki hep vericiolduğu o kocaman hayatının en zoranlarında aslında yalnız bırakılmıştı.Son filmi Yengeç Sepeti belki de birhesaplaşma ve ustalık zemini sunduona. 1994 Altın Portakal 'En İyi Er-kek Oyuncu Ödülü' son günlerinin'en büyük güzelliğiydi' onun için.İsteksizdi ama ameliyat kaçınıl-mazdı. Karaciğeri iflas etmişti. Ame-rikalı bir delikanlının karaciğeri nak-ledildi ama vücudu bunu taşıyacakgüçten yoksundu büyük ustanın. 18 Mart 1995'te sevenlerine ve İs-tanbul'una elveda dedi; "Elveda!"