Üniversite
Evrensel düşüncenin, bilginin yer aldığı, doğduğu, dünyaya yayıldığı, sorgulamanın dalgalar gibi coştuğu, güneş gibi aydınlığın etrafa yayıldığı eğitim, öğretim müesseselerimiz.. . Yobazlığın, hurafelerin kurban edildiği, cehaletin perdesinin yırtıldığı, kara bulutların dağıtıldığı yuvalar olan üniversitelerimiz... İnsan aklının egemen kılındığı ama asla inkarcılığa gidilmediği, kainatta olanların arkasındaki gücün görüldüğü, tesadüflere yer verilmediği, aklın önünün açıldığı, engel vurulmadığı yuvalarımız olan üniversitelerimiz. Özgür düşünceye vurulan zincirlerin kırıldığı, beyin ve gönüllerin tutsaklıktan kurtulduğu, insan onurunun, sevgisinin, merhametinin, kaynaşmasının öne çıkartıldığı, kutsandığı üniversitelerimiz...
Dualarımı yolluyorum Toplumumuzun ve insanlığın önündeki ışığımız, rehberimiz, şekillenip hamlıktan kurtulduğumuz, yücelmenin basamaklarından çıktığımız üniversitelerimiz... Ah bizi bize götüren, bizi dünyaya taşıyan üniversitelerimiz, neler oluyor size? Dar kafa ve dar gönüllerin, yeteneksizlerin, kıskançların, başarısızların elinde nasıl ölüme terk ediliyorsunuz? Evrensel düşünemeyen, bilime gönül veremeyen bu insanların seni katlettiğini, uzaktan kana dönüşmüş gözyaşlarımla seyrediyorum! Ahlarım göklere çıkıyor, durmadan titriyorum ama çare olamıyorum. Çarelerin tarlasında, çaresizliğin meyvelerini devşiriyorum. Sana bir daha kırılamayacak dar düşüncenin, sevgisizliğin, merhametsizliğin zincirini vuruyorlar, benim gözyaşlarım deniz olup akıyor. Ah, ah, benim sevdam, ışığım üniversitem! İdeolojilerin elinde can çekişirken dualarımı sana yolluyorum, ruhumu senin ışığına yakıt olsun diye akıtıyorum ama ışığın giderek sönüyor. Ruhumu bir tül gibi sana örtmek istiyorum, ama kirli beyinler, kirli gönüller bana saldırıyor. Ah benim üniversitelerim! Beni yalnız mı bırakıyorsunuz? Öksüzlüğümü hissediyorum, bilgisizliğin iliklerime işledi. Ne olur dön bize, ışığınla önümüzü aydınlat, sensiz hayat karanlık, sensiz hayat acılı, dertli, sensiz hayat yaşanmaz hale geliyor. Sensiz insanlar canavarlaşıyor, sensiz hayatımız elimizden kayıyor. Benim üniversitem! Döndür bana yüzünü. Yoksa sen de mi benim gibi utanıyorsun?
|