Artık 'izin'den döndük Atam!
Yıllarca "Atamizindeyiz" dedik. Biz, izindenyürümeyi ... Çalışmak, bildik. Üretmek, bildik. Dürüstlük, bildik. Önce, hayırlıevlatolmak, bildik. Sonra, hayırlıevlatlaryetiştirmek, bildik. Gururla, "NemutluTürk'ümdiyene"diyebilmek, bildik.
***
Bağırmadık. Çağırmadık. Ülkemizi AvrupaBirliği'neşikayetetmedik. Adım atmak için Amerika'danicazetalmadık. Ne var ki... Bu sessizliğimiz, bazılarınca güçsüzlük olarak algılandı. Cemaat mensuplarınca "azınlık" olarak adlandırıldı. Bölücüler tarafından "Korktular" olarak tanımlandı. Biz "Atamizindeyiz" dedikçe, "izin"desiniz diye dalga geçildi...
***
Belki de öyleydi. Kurduğunrejimöylesinesağlamdıki,"Bizimkavgaetmemizegerekyok"diyedüşünüyorduk. Sadece işimizi yapmak, daha iyi yapmak yeter, sanıyorduk. Yetmiyormuş. Artık gördük. Önce Tandoğan'da gördük. Çağlayan'da daha iyi gördük. Dün Manisa'da, Marmaris'te, Çanakkale'de, Duisburg'da bir kez daha gördük. Sırada Samsun var... Sırada Türkİzmir var. Artık, 'izin'dendöndük Atam...
***
Eczacı Nevin Hanım... Emekli Ahmet Amca... Çiftçi Hüseyin Emmi... Öğrenci Murat, Füsun... Öğretmen Mehmet... Esnaf Adnan, Mesut... İşadamı Süleyman... Artık, izinbitti...
***
Ne verilecek tek karış toprağımız var. Ne de daha fazla satılacak malımız... Bir tek canımız var... O da bu vatana feda olsun.