Okur-yazar Okur: 'Üveyevlat' başlıklı yazınızı ilgi ve şaşkınlıkla okudum. İki sene önce aşık olduğum adamla evlendim. Ona öylesine aşık olmuştum ki, hiçbir gerçeği göremedim. Benden önceki evliliğinden bir tane kızı vardı. Eşim o zamanlar bana demişti ki; 'Bençocuğumaannedeğil,kendimeeşalıyorum.Zatençocuğumunbirannesivar.' Balayından döndükten sonra dört yaşındaki çocuğu bize geldi. Babasına dedi ki; 'Keşkeannemleayrılmasaydınız.Benşimdiaranızdauyurdum.' O gece kocamla birlikte oturup ağladım. Ben elimden geldiğince o küçük kıza yardım etmeye çalıştım. Ama bir anda kendimi kocam ile kızı arasında buldum. Eşime, kızının bizim evde kalmasını teklif etmediğim için aramız açıldı. Kızın gerçek annesi bir başka adamla evlendi. Çocuğu getirip kocamın üstüne attı. 'Madembendenayrıldın,ozamankızınasahipçık' dedi. Evlendikten dört ay sonra ayrıldık. Üvey anneliğin de zor bir şey olduğunu unutmayın. Lütfen bir de bu acıdan bakın. Yazar:Bektaşi'nin dediği gibi, siz de haklısınız; ama burada kimin haklı olduğu benim için önemli değil. Sizin verdiğiniz mücadeleyi takdir ediyorum. Şunu da unutmayın ki; üvey annelerin hepsi sizin gibi anlayışlı değil. Çünkü sizin de dediğiniz gibi çok zor bir durum. İki sorumsuz insanın bedelini ne yazık ki o çocukla birlikte siz de ödemişsiniz. Okur: Ben Diyarbakır'danPınar. Sizi sürekli takip ediyorum. Size karşı olan sevgim ve saygım sonsuz. Keşke dünyadaki bütün erkekler sizin gibi onurlu, gururlu, merhametli, namuslu ve dürüst olsalardı. Ozamandünyadamutsuzkadınolmazdı. Beni tanımıyorsunuz; ama şunu unutmayın ki, benim tek dostum sizsiniz. Yazar: Bir yazara kalan okuyucusudur. Gerisi ise yalan dolan. Elimden geldiğince sizlere karşı samimi olmaya çalışıyorum. Bazı zamanlar kiminizi kızdırıyorum, kiminizi ise güldürüyorum. Ne yapayım? Ben buyum işte. Hemen hemen herkesin maske taktığı bir zamanda, bırakın da biri maskesiz dolaşsın ortalık yerde. Okur: Annemi yedi yaşındayken kaybettim. Şimdi 27 yaşındayım. Babam da bu zamana kadar üç kez evlendi. Size sonuna kadar katılıyorum. 'Anasıolmayanınbabasıdaolmazmış.' Yazar: Keşke bu konuda ben haklı olmasaydım da sizler mutlu bir çocukluk geçirseydiniz. Okur:'Hepimiz'hıyar!'aydınTürkleriz' başlıklı yazınızı beğenerek okudum. Ama başlık bence şöyle olmalıydı; 'Türkgörünümlüaydınhıyarlar!' Yazımızı 'anonim' bir sözle noktalayalım. "Talihiaçıkolanınhorozudayumurtlar!"