Hıncal Uluç Türk basınının gelmiş geçmiş en renkli simalarından biri. Tabir yerindeyse; şahsına münhasır bir tip. Biz de kendisiyle şimdiye kadar yapılmış en renkli söyleşiyi gerçekleştirdik. Hatta Viagra kullandığını bile öğrendik....
Kendimi karşısında 'çekirge' gibi hissettim. Röportajın başlarında ayaklarım titremedi desem yalan olur. Ama üstattan öğrendiğim şeyi yaptım. Aklımdan geçen her şeyi bütün çıplaklığı ile sordum. Tüm sorulara büyük bir içtenlikle cevap verince, ben de son günlerin deyimiyle coşkuyu verdim! Röportajın sonunda anladım ki bütün mesele şu: Hıncal Uluç'u anlamak; ya da anlamamak!
* Başarınızı neye borçlusunuz? Gördüklerimi ve düşündüklerimi yazıyorum. Kimseden farklı düşünmüyorum. Genelde "Hıncal, herkese ters açıdan bakar" inanışı var. Hayır, ters açıdan değil normal bakıyorum. Aslında herkes öyle; ama kimse söylemiyor. Benim yüreğim ve cesaretim bunları söylüyor. Eğilmiyorum, bükülmüyorum, yalakalık yapmıyorum. Ayrıca korkular içinde yazmıyorum. Böyle bir düşünceye sahipsen, ayakta kalıyorsun.
* Türk medyasında bir grup gazeteci var ki size sadece küfür ediyor. Rahatsız olmuyor musunuz bu durumdan? Çabuk üne kavuşmak isteyenler, bu ülkenin önde gelen popüler kişilerine saldırmayı marifet sanırlar. Bu adamların gazeteci olması da şart değil. Hıncal'a saldırmak o insanlara cazip geliyor. Çünkü Hıncal Uluç, çok okunan bir yazar. "Hıncal'a saldırırsak biz de okunuruz" mantığı var bu adamlarda. Ama "Allahım bu adamların eksikliklerini bana gösterme" diye dua ediyorum. Bana saldırmadıkları gün, Hıncal bitmiş demektir.
* Sıra dışı bir hayat yaşıyorsunuz değil mi? Tam tersine çok sıradan yaşıyorum. Hatta monoton. Her gün aynı şeyleri yapıyorum.
* Biz "Allah herkese Hıncal Uluç'un yaşadığı gibi bir hayat nasip etsin" diyoruz, siz bu hayatı sıradan mı buluyorsunuz? Ben sadece yaşadıklarımı iyi anlatıyorum. Londra'ya her gün 100 binlerce insan gidiyor. Herkes Oxford Caddesi'nde alışveriş yaparken, ben tiyatroya gidiyorum. Farkım o. Bütün bunlar sıradan bir hayat benim için.
* Dost mu yoksa para mı biriktirenlerdensiniz? Para ile hiçbir zaman işim olmadı. Dostları da biriktirmek diye bir şeyim yok. Dost olursa olur, olmazsa olmaz. Benimle dost olanların, benden vazgeçtiği, gerçek dostlarımın etrafımdan kaybolduğu görülmemiştir. İstanbul'a geldiğim ilk zamanlarda kim dostumsa, bugün de onlar var. Üzerine sadece yenileri eklenmiştir.
* Cebinizde para taşıyor musunuz? Taşıyorum tabii ki.
* Sizin için: "Yemek yediği mekanda, kaldığı otelde hiç para ödemez" derler. Gerçekten beda- va mı yaşıyorsunuz? Umurumda bile değil bu söylenenler. Hıncal Uluç asla satın alınamaz.
* Çok kadınla birlikte olmak sizin için bir artı mı yoksa eksi mi? Hayatıma giren bütün kadınlara teşekkür borçluyum.
* Peki neden yalnızsınız? Kader! Kader demek, belki bir kaçış. Bugüne kadar ben kimseyi terk etmedim. Onlar beni terk etti. Ama kötüyüm diye değil. Kader demek, kolayıma geliyor galiba.
* Evlenmeyi düşünüyor musunuz? Kafama göre birini bulursam neden olmasın? Büyük bir mutlulukla evlenirim.
* Viagra kullanıyor musunuz? Vallahi çok şey kullanıyorum. Son zamanlarda çıkan ne kadar ilaç varsa hepsini kullandım. Bir kere meraktan kullanıyorum. Bu işleri merak etmiyorsan ve nasıl olduğunu öğrenmiyorsan, Viagra hakkında nasıl yazı yazabilirsin? Nasıl fikrini söyleyebilirsin? Son günlerdeki polemiklere baktığımızda şunlar yazılıyor: "Viagra çıktı, 60'lık erkekler azıttı." Bunun ne kadar doğru ya da ne kadar yanlış olduğunu bilebilmek için Viagra'yı tanımak gerekiyor. Viagra'yı kitaptan okuyarak fikir sahibi olamazsınız.
* Gerçekten çağın mucizesi mi? Lefter gibi 80 yaşındaki bir adam, 4 kadınla yatağa girebiliyorsa, gerçekten çağın mucizesi olmalı.
* 60 yaş erkekleri Viagra sayesinde mi eşlerini terk ediyorlar? Daha önce mutluluk çubuğu vardı? Mutluluk çubuğu pahalı bir operasyondu. Ama Viagra'yı çok ucuza bir eczaneden satın alabiliyorsun. Bir de viagra cinsel birleşmenin simgesi. Bir kadın-erkek ilişkisindeki cinsel birleşmenin süresi, eğer bir porno film yıldızı değilsen, 5 dakikayı geçmez. Haftada en fazla 3 kez seks yapıyormuş bir insan. Bu, bir haftada 15 dakika demek. Ama ilişki dediğin 15 dakikadan ibaret değil. Şayet yaşam 15 dakikadan ibaret olsaydı, dünya mutsuz kadınlarla dolu olurdu.
* Her konuda bilgi sahibi olmak, yorucu mu? Her konu hakkında bilgi sahibi değilim. Her konu hakkında fikir sahibiyim. Fikir sahibi olmak için, bir beyninin olması yeterli. Bir resmi 'beğeniyorum' veya 'beğenmiyorum' deme hakkına sahibim. İster bu resim Picasso'nun, ister Salvador Dali'nin imzasını taşısın. Ya da Osman Hamdi'nin imzası olsun... Bu resimler benim alımıma sunuluyor mu? Bu adamlar, bu tabloları eleştirmenler veya uzmanlar için yapılmamış. Halk için yapılmış. Bunu söylediğin zaman adımız 'her şeyi eleştiren'e çıkıyor. Beğendim- beğenmedim, sevdimsevmedim dememden daha doğal bir şey yok.
* Yaşlanmaktan korkuyor musunuz? Artık yaşlandım. Ona yapacak bir şey yok ama yaşlanmak insanın kafasında. 67 yaşındaki biri neden yaşlanmaktan korksun ki? Babam, 58 yaşında öldü, dedem, 32 yaşında. Onlardan daha fazla yaşamış durumdayım.
* Yanınızda bazen genç kadınlar görüyoruz. Bu kadınların isimleri ilk sizinle anılıyor. Sonra, başka erkeklerle birlikte oluyorlar. Burada bir tu- haflık yok mu? Benim yanımda gördüğünüz o kadınlardan hiçbiri, 'sevgilim' dediğim kadınlardan değil.
* İnsanlar diyor ki: "Hıncal Uluç, hükümet gibi bir adam. Kimin elinden tutsa, o insanlar bir şekilde ya kalkını- yor ya da bir yerlere geliyor. Gerçekten böyle bir gücünüz var mı? Geçen hafta Londra'ya gittim. Kalabalık bir grupla yemek yiyorum. Sevgili dostum Hüseyin Özer dedi ki: "Eski çağlarda Kral Midas dokunduğunu altın edermiş." Ben de ona dedim ki: "Benim yaptığım Kral Midas'tan farklı. Midas, dokunduğunu altın edermiş. Ben ise altını bulup ona dokunuyorum. Onun için herkes zannediyor ki ben yapıyorum. Hayır, kimsenin fark etmediği altınları bulup, onları insanlara takdim ediyorum."
* Sizi farklı kılan şey çok gezmeniz mi? Ben iyi gazeteciliğin masa başında yapılacağına inanmıyorum. Ne kadar kıçını kaldırırsan, o kadar iyi gazetecilik yaparsın. Benim diğer yazarlardan en büyük farkım budur. Ben gördüklerimi yazarım, onlar televizyona, gazetedeki haberlere bakıp düşünürler. Masanın başında 40 gün 40 gece düşünebilirsin. Ama görüp yazmak için, kıçını o masadan kaldırman gerekiyor.
* 'Hıncal'ın Yeri'ni dolduracak başka bir ga- zeteci var mı? Bunu okurlarım da bana soruyor. Çok insan yetiştirdim ve onlarla gurur duyuyorum. Çok iyi gazeteci olanlar olmadı değil. Başta Sabah Gazetesi'nin Genel Yayın Yönetmeni Fatih Altaylı gibi.
* Ama veliahtınızı belirlemediniz? İnşallah bir gün olur. O insanın temeli sağlam olacak ve kendisi de tembel olmayacak.
* Emekli olacak mısınız? Yazabildiğim ve kafam çalıştığı sürece olmam herhalde. Niye olayım ki? Bundan 30 sene evvel, benim emeklilik hakkım yasal olarak çoktan doldu. Vergi avantajlarım var. Alacağım emekli parası var. Ama emeklilik müracaatı yapmadım. Sosyal sigortalardan maaş alacağım yerde, hala o kuruma prim ödüyorum. Ben hala çalışıyorsam ne kendimi ne de devletimi kandırırım.
