Kadın ve yemek Bir gün şu fani dünyadan göçüp gittiğimde, feministkadınlara hakkımı helal etmeyeceğim. İki elim yakalarında olacak. Her şeyi berbat ettikleri gibi, yemekkültürünü de yok ettiler. Neymiş efendim? Kadın-erkekeşitmiş. Sloganları bile vardı. "Ayşe,Fatmaelele,bütünerkeklermutfağa!" O günden sonra mutfağı mesken tuttuk. Eee, kötü mü oldu? Kötü ne ki, elininkörü oldu. Açkaldık,aç... Daha ne olsun? Üstelik bir ülkenin yemek kültürü de yok oldu. Kadın, sabahın köründe gözünü açar açmaz kocasına soruyor: "Akşama ne yemek yapayım?" Koca, yatağın içinde bir sağa bir sola dönüp gerinerek, "Neistiyorsanonuyap..." Gün bitmiş; koca akşam evine dönmüştür. Adam, apartmanın kapısından içeri girerken bir pizzacı ile karşılaşır. Pizzacı, başını adama doğru sallar. "İyiakşamlar" der. İkisi de asansöre biner. Ve ne tesadüf ki, aynı katta inerler. Adam, kapının önüne geldiğinde durur. Pizzacı da, adamın tam arkasında durur. O anda kadın kapıyı açar ve kocasına seslenir: "Ah aşkım. Tam zamanında geldin. Bak pizzacı da gelmiş. Artık sıcak sıcak yersin pizzanı." Şimdi anlıyor musunuz neden feministlere kızdığımı? Kadın 30yaşına gelmiş, daha 2taneyumurta kırmasını bile bilmiyor. Mutfağa girip yemekyapmaveyeme kültürü kadında sıfır. Feministler, kadını mutfaktan çıkardı da ne oldu? Tatsız tuzsuz yemeklere mahkum ettiler bu ülkenin insanlarını. Karı-kocanın arasını açtılar. En ufak bir kavgada, erkeğin eline koz verdiler. Erkek hep söylenmeye başladı: "Karı olup da hangi bir gün bana yemek yaptın? İçimiz dışımız pizza oldu." Kadın, bu sitem karşısında sus pus oldu. Çünkü erkek, yerdengöğe kadar haklıydı. Ondan sonra erkekleri aldı bir düşünce. 2 tane yumurtayı bile kırmasını beceremeyen bir kadın, nasıl olup da çocukdoğuracak ve o çocuğa bakacak? O erkeğin düştüğü durumdan sonra vay çocuğun da haline. Neyse ki çocuk, en az 6ayanasütüyle idare edebiliyor. Ya erkek? Doğru anasının evine. Şimdi ben feministlere kızmayıp da ne yapayım? Tartışmasız kadının üstün olduğu mutfağa, biz erkekleri soktular. Geçen gün bir erkek arkadaşıma gittim. Mutfağa girmiş yemek yapıyordu. "Ne yapıyorsun?" dedim. " Açkalmamak için yemek yapıyorum. Hatun ne zaman mutfağa girse, masadan aç kalkıyorum." "Helal olsun sana" dedim. "Bari hatun yemeklerini beğeniyor mu?" "Beğenmeyip de ne yapacak? Biraz acısını fazla kaçırıyorum ama olsun." Daha sonra bir güzel oturduk sofranın başına. Bir taraftan yiyorum, diğer taraftan ise gözümdenakanyaşı siliyorum. Yemek biraz acı. Yok! Bayağı bir acı. Ama vallahi kadıneli değmiş gibi lezzetli! "Güzel olmuş. Eline sağlık" dedim hıçkırırken. Güldü. Arkasından ekledi: "Yemek yapmak bu kadar ciddi bir işken; kadınınmutfaktaneişivarabi?" Güldüm. "Çok şükür" dedim. Bu akşamda doyduk. Yoksa akşama evde yine makarnaya talimdik.
Bir gün şu fani dünyadan göçüp gittiğimde, feminist kadınlara hakkımı helal etmeyeceğim. 
