Kısa sevişme programı
Biz Türkler için derler ki; "Bizbizebenzeriz." Doğru. Ortak özelliklerimiz nelerdir peki? Parayı severiz. Lüks bir evde oturmayı severiz. Son model bir arabaya sahip olmayı isteriz. Yani herkes efendi olmak ister. Köle olmak isteyen yok. Anlayacağınız, "Kölesizefendilerülkesiyiz!" İlişkilerimizi de bu mantıkla yaşarız çoğu zaman. Ama bir tek farkla. "Efendininkölemiz" olmasını isteriz. Sadık olmasını isteriz. Bir tek bizi sevmesini isteriz. Ve her şeyden önemlisi, eğitimli olmasını bekleriz. Eğitimli! Üniversite diplomasına sahip olmak, bizi çoğunun gözünde adam yapıyor. Ama gelin görün ki, kazın ayağı öyle değil dostlarım. Diplomasız insanların hayata dair bir bakışı, görüşü yokmuş gibi. Onlar ilişkilerini sağlıklı yaşamıyormuş gibi. Birlikte oldukları sevgilileri veya arkadaşları ile konuşacak hiçbir fikirleri yokmuş gibi. Bütün bunlar külliyen yalan. Esas eğitimli insanlar evdeki eşleri ile birşeyler paylaşamıyor. Esas onlar yalnızlığın seçilmiş birer kurbanı gibiler. İki mürekkep yalamak insanı filozof kılmıyor. İnsanı insan yapan; sosyalliğidir. Bunun diploması olmaz. Dünkü yazımı okuyanlar hatırlar Bir arkadaşım ilginç bir tespitte bulunmuştu. Demişti ki; "Eğitimsizinsanlargeneldeevdekieşleriilesohbetetmezler." Ben de gülmüştüm. Sanki mübarek adam her gün eşiyle, "Bumemleketinhalineolacak?" diye tartışıp duruyor. Düşünsenize sevgili okuyucularım İşten yorgun argın eve geliyorsun ve evdeki koca ya da kadın seni kapıda karşılıyor. Ve diyor ki: "Bakaşkımşimdihaberlerdeneizledim?İmam,kızatecavüzetmiş.Bumemleketvallahiadamolmaz!N'olecekbumemleketinhali?" Elinde çanta, kapıda öylece kalıyorsun. "Şimdibaşlarımseninde,memleketinindehaline!" diye söze giriyorsun. Şaka bir yana. Eğitimli insanlar evde pek konuşmaz. Çünkü konuşmayı bir zül sayıyorlar. Sevişmeyi bile çoğu zaman otomatiğe bağlamışlar. Kısa programda yapıyorlar. Tek program var; o da kısa sevişme programı. Ön sevişme programı bile yok. Sonra aynı evin içinde birbirine sırtı dönük yaşamlar. Bu durumda eğitimli insanlar olarak, eğitimsiz insanları neyle suçlamıştık? İşte, ona anlam veremiyorum. Eğitim eşittir sadece diploma. Halbuki diplomasızlar öyle mi? Değil. Halbuki fakir insanlar öyle mi? Değil. Çünkü onlar en ufak şeyden mutlu olmayı bilen insanlar. Kara mizah yaşamlarına, tirajı komik senaryolar yazabiliyorlar. Onları mutlu eden şey; milyon dolarlara sahip olmak değil. Üç kuruş para, mutlu olmalarına yeter de artar bile. Onlar, duvarında diploması ya da cebinde parası olan bazı insanlar gibi değiller. Onlar, mutluluğu evdeki karısında ya da çocuğunda ararlar. Ya parası ve diploması olanlar? Onlar da, mutsuz erkeklerin ya da mutsuz kadınların koynunda mutluluğu ararlar. Esas, konuşacak sözü olmadığını düşündüklerimiz; her şeye sahip olanlardır