Sevgi insanı Sokakta gördüğü bir bebeğe öpücükler yağdırırken, kendini kaybederdi. Çocukların delisiydi... Bir gülün açmasındaki sihri görebilmek için, günlerce bekleyecek kadar sabırlı... Sokak kedilerinin çaresizliğini, yüreğine ortak edecek kadar duyarlıydı... Savaşlara karşıydı... Bir çocuğun korkusunu, açlığını en derinden hissedebilirdi. Hiç sevmezdi politikacıları. Politikacıların etten ve kemikten olmadığını bilirdi.
***
İçi içini yerdi, bayram sabahlarında. "Yoksulların bayramı olmaz" derdi. Merhametliydi, haksızlığa isyankardı. Haklının yanındaydı, güçlünün değil. Gocunmazdı ağlamaktan. Karşılıksız severdi.
***
Kendi halindeydi, lüks lokantalarda içmek, keyfini kaçırırdı. Uykusunu kaçırırdı puştların. Parasal özlemlerini hiç hatırlamam. Parası olmayan adamı, adamlığı olmayan zengin züppelere tercih ederdi. Cesurdu, yürekliydi. "Kötülüğe bile kalkmazdı elleri!.." O, umutlarını aydınlık tutan, sıradan bir insandı. O, benim dünyamın sevgi insanıydı.
