"Aman da aman, ne de güzel gülüyormuş benim kızım.. Yerim senin o gülen dudaklarını.." derkeeeen, "A-ah ne oldu şimdi? Niye ağlamaya başladın birden? Karnın mı acıktı? Haa, anladım uykun geldi." Bu cümleler bizim evde çok duyuluyor şimdi. Çünkü bebeklerin bambaşka bir dili var iletişim kurmak için. Onlar sadece ağlıyor. Ama her isteklerini başka bir ağlamayla anlatıyorlar. Sanırım anneyle çocuk arasındaki bu gizli dil onları böyle birbirine bağlayan.. Zaman zaman çok zor oluyor ne ihtiyacı olduğunu anlamak. İşte o zaman bizim Zeyno daha bir yüksek tonda basıyor yaygarayı. Sanki "Kardeşim anlamıyor musun ne dediğimi?" diye hesap soruyor. Ve o anda eli ayağı birbirine dolanıyor insanın.. Ne yapacağını şaşırıyor. Hele bir de gazı varsa.. Bu yaşlardaki bebeklerin en büyük sorunu bu galiba. GAZ! Çıkartamıyorlar bir türlü. Öyle tutuyorum olmuyor böyle tutuyorum olmuyor. Babası yetişiyor imdada.. Onun kucağında bir huzurlu ki anlatamam. Yoksa kızım beni sevmiyor mu? Ben iyi bir anne değil miyim? Kızımın gazını bile çıkartamıyorum. Yok yok, ama ben de çok işler başardım. Bir kere gece ve gündüzü öğrettim Zeyno'ya. Gece uykusunun daha uzun sürmesi için. Gece onu küçük bir gece lambasının aydınlattığı odasında uyutuyorum. Sabah olunca odasının perdelerini sonuna kadar açıyorum. Gün boyunca aydınlıkta uyuyor. Tabii daha sık uyanıyor ve karnı daha sık doyuruluyor. Ve biliyor musunuz? Zeyno yatağında kendi başına uyuyabiliyor artık. Doğduktan sonra el bebek gül bebek kucaktan kucağa dolaşan sevgili kızımız, sadece kucakta uyuyabiliyordu. Bir süre sonra evde yalnız kaldığımız ilk gece onu bir türlü uyutamadım. Kucağımda sallıyorum, tam uyuyor yatağına koyuyorum uyanıyor. İşte o gece karar verdim. Zeyno kendi kendine uyumayı öğrenmeliydi. İki gece boyunca her uyandığında yatağından kaldırmadan onun saçlarını okşadım, onu ne kadar sevdiğimi anlattım. Çok ağladığında kucağıma aldım ama sakinleştiğinde hemen yatağına bıraktım. Sonra ona bir 'uykudan önce paketi' hazırladım. Her akşam aynı saatte banyo yapıyor, annesinin sütünü içiyor ve ardından uykuya dalıyor. Bu program onu çok rahatlattı. Artık her akşam suyun sesini duyduğu anda karnının da doyacağını ve rahat rahat uyuyacağını biliyor. Zeyno şimdi 10 haftalık.. Bakalım gelecek hafta o bizden neler öğrenecek, biz ondan neler öğreneceğiz?
